کٽڪو
منهنجي سنڌ
سهڻي، سيبتي ۽ ستابي آهي
رنگدار خوبصورت گلابي آهي
گهمڻ تون جي چاهين ڀلي تون گهمي ڏس
موهن جو دڙو
ڪاهوءَ جو دڙو
مڪليءَ جو ماڳ
چوڪنڊي قبرستان
ڪوٽ ڏيجي
۽ رني ڪوٽ
يا ڀٽائي گهوٽ
سڀ منهنجي ڌرتيءَ جي سونهن آهن
ورونهن آهن
لکڻ ڪجهه چاهين ته لک ڀل کڻي
جي وئي آ توکي سنڌ وڻي
مگر منهنجي دل ۾ ٿي پيو آ هڪ کٽڪو
هر هر اندر ۾ جو کاٽ هڻي ٿو.
منهنجي دل جو چئن کڻي ٿو
ڪٿ تون......!
گهمڻ جي بهاني، ترسي ته نه پوندين،
ڪٿ او ظالم
ائين ته نه چوندين،
”هي سڀ ڪجهه آ منهنجو“
هتي ڇا هي تنهنجو
هتان تون هليو وڃ
هي سنڌڙي ڇڏي وڃ
هي سنڌ آهي منهنجي
هتان تون هليو وڃ......!
هتان تون لڏي وڃ......!