سنڌ جا والي، حاڪم نندا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا.
اچ اچي ڏس پنهنجن ۾،
ڪيڏا پئجي ويا سنڌا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
ڪوڙن ڏٽن ۽ چند ٽَڪن تي،
هڪ ٻئي کي پيا هڻون ڏنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
خان، وڏيرا بڇڙا ٿي ويا،
روز ڪن ٿا جرڳا چنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
هر روز ماريون ٿا ناريون هتڙِي،
لٺ، ڪهاڙيون کڻي سنڍا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
امن رهيو نه تو جهڙو ڪٿ،
معزز ٿي ويا ڪلهه جا لنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
اڳواڻ رهيو نه هاڻي ڪوئي،
چڱ مڙسي لئه پٽِن ڄنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
پنهنجي پياري ڌرتيءَ تي،
قابض ٿي ويا غاصب غنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!
سنڌوءَ جو ويو پاڻي سڪي،
غيرن ٻڌا، زوريءَ ٻنڊا،
اي ڄام نندا، اي ڄام نندا!