پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
ديس ڪبو آزاد، امڙ! او ديس ڪبو آزاد.
روڪي سگهندا سور نه سختيون پنهنجون اڄ راهون،
ڪانئر ڀلي ڇو نه اچن ڪري وڏيون ڪاهون،
وڙهبو ويرين ساڻ اٿي، سِر سان ٻڌي ڪفن،
پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
ديس ڪبو آزاد امڙ او ديس ڪبو آزاد.
وقت اڃان ڪين ويو آ ڇو ٿا پيا گهٻرايو،
اوهان ڪُل ئي دودا آهيو بختاور جا ڀائر آهيو،
خلجي خچر ويندا مري ٿيندا هت نه هڙئي دفن،
پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
ديس ڪبو آزاد امڙ او ديس ڪبو آزاد.
پاڻ امن جا پانڌيئڙا هون سمجهي متان ڪو ائين،
جنگ ائين ئي ڪبي ان سان، جنگ اسان سان ڪندو جيئن،
هي آ لطيفي نگري ۽ شاهه عنايت جو آ چمن،
پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
ديس ڪبو آزاد امڙ او ديس ڪبو آزاد.
ڀلجي ڪوئي ائين نه سمجهي غافل آهن سنڌڙي وارا،
سڀ ڪجهه سمجهي قوم پئي، ٻڌ ماروئڙن جا تون نعرا،
هي ڏاهر جي اولاد جو آهي سرويچن جو وطن،
پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
ديس ڪبو آزاد امڙ او ديس ڪبو آزاد.