ڌاريو
هڪ همراهه
اڇي پٽڪي سان
شهر جي
ڏامر جي روڊ تي
تڪڙا تڪڙا قدم کڻي
سڏ ڪري ٿو
او ادا، او ڀائو
بيهه ته اتي
ويجهو اچي پچيائين
”ادا“
”هاءِ ڪورٽ ڪٿي آهي؟“
جواب مليس:
”میں سندھی نہیں جانتا!“
شاعري
مري شالَ مَلهائِيان!
آزاد بخاريءَ جو هيءُ ڪتاب ’مري شال ملھائيان!‘ قومي شاعريءَ جو مجموعو آهي، جنهن ۾ پڙهندڙن کي نه صرف سنڌ سان ٿيندڙ ويڌن جي خبر پوندي، پر اُن ويڌن جي خاتمي لاءِ صلاحون پڻ موجود آهن، اُن ڪري مون کي اُميد آهي ته هي ڪتاب سنڌي ادب ۾ مزاحمتي شاعريءَ جي حوالي سان هڪ بهترين اضافو آهي.
- 4.5/5.0
- 1358
- 289
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- آزاد بخاري
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ڪتاب جا حق ۽ واسطا اداري وٽ محفوظ
- ارپيان ٿو
- سنڌ سلامت پاران
- پبلشر پاران
- مهاڳ
- آزاد بخاري جي شاعريءَ ۾ محبوب سنڌ نظر آئي!
- ڌرتيءَ لاءِ لوچيندڙ شاعر آزاد بخاري
- ٻه لفظ شاعر جا...!
- غزل
- جيون جي پيڪڙن ۾ زندگي ڦٿڪي پئي،
- پاڻ تعصب جي اهو فرياد ٿو ڪري،
- وطن جي دشمنن آڏو ھالار ٿي،
- شهر، ڳوٺ شمشان ڇو ٿو بڻائين،
- زبان تي تالا، سماعتون بند،
- اچو ته آخري ڀيرو گڏجي وڙهون،
- واڪا ڪبا وس، مارو ملڪ ملير لئه،
- خزان کي آ خبر ڪهڙي، بهارن جي ته دردن جي،
- مون ۾ روح پئجي ويو آ ماسيڪانَ• جو،
- پنهنجي ڌرتي جي مٽيءَ ۾ پيار جو اچ ته ٻوٽو پوکيون،
- افسوس ديس! تنهنجو گهاءُ ڀري ڪين سگهيس،
- اڄ باهه بلوچستان ۾ ڀنڀٽ ٿي آ ڀڙڪي ڙي،
- انسان کي، انسان اڄ ساڙي پيو،
- روح کي لڳيون تنهنجون لغارون آهن،
- اسان کي ديس جي درد کانسواءِ،
- بيدار ٿي انسان حيوان اچي ويا،
- پاڻ ڪنهن زورآور سان ڪڏهن ٺهون ئي ڪونه،
- لانگ بوٽن آ ڌرتي لتاڙي سنڌو،
- روبوٽ وانگي ڪا مشين ناهيان مان،
- گند جي ڍير تان مئل ٻار مليو،
- ديس جي دشمنن جا رستا هاڻ تنگ ڪر،
- ديس مٿان انڌيرن جو راڪاس آهي،
- سنڌي ٻولي اڄ به، لَپِيُنِ ۾ ورهايل،
- هٿ ٻڌي ٿو چوان مان سنڌ جي عوام کي،
- ظالم لئه چوين ٿو مظلوم آهي،
- ڀُڳڙن جي مُٺ تي انصاف وڪامي ٿو،
- هي وقت ته ڪڏهن ورڻو آ،
- آدمي، آدمي کان ٿيو بيزار آ،
- درد جي شهر ۾ ماڻهپو اڻلڀ ٿي ويو،
- انڌيرن ۾ شمع جلايو ته روشن جهان ٿئي،
- سنڌ منهنجي ماءُ آهي،
- اسان جي هتي يارو قسمت ڦٽي آ،
- تو بنا سِر اڏيءَ تي آ پرين اڏيل،
- پنهنجي ذهن کي تون گندو ٿو ڪرين،
- وايون
- مري شال ملهائيان، جيجل توسان نڀائيان،
- ڀل ته پنهنجي ديس ۾ ٽهڪ ڏين چلوليون،
- قلف ڪڙا کول پُٽ،
- ڪيڏا آهن رنگ ٻنين ۾،
- هن ڏاڍ ۽ ظلم جي ننگريءَ ۾،
- بوبي سينڊس، ناهيان نذرالاسلام،
- ڀنڀٽ باهه ٿي ڀڙڪان ٿو،
- گول دنيا جي نقشي تي،
- سنڌ جا والي، حاڪم نندا،
- نه ڍورن ۾ پاڻي، نه ڍنڍن ۾ پاڻي،
- اي بادلو ! اي بادلو!!
- اڳــي ائــيــن نـــه هــياســــــــي،
- ڪنهن جي ڪانهن جي ڪنڌيءَ کي باهه لڳي جي وئي،
- سدائين تنهنجي عظمتن جو نغمو ڳايو آ،
- جُڳن کان جاڳ جو راڳ،
- ڳاءِ ڍوليا ڳاءِ، پنهنجي سنڌڙيءَ لاءِ.
- پنهنجي ديس خاطر، وڙهي جو مري،
- ڌرتيءَ کي ڇڏيان، توسان لانوَ لهان،
- گوليءَ جي ڪا ٻولي ناهي ٿيندي،
- گيت
- جڏهن ظلم جي نگري ڊهندي،
- اي ديس منهنجا دلدار پرين،
- دشمن کي سرعام چوان ٿو،
- غيرت ڇو وئي اٿوَ، ڌرتي ڇو وڪي اٿوَ،
- مونسان ساري سنڌ آهي، ڀڄي وڃ اي گيدي تون،
- او آزادي
- گس نئون ڪو وري ٺاهي وٺو،
- پاونگ ٿيو، ديس لئه لڙو،
- رت رنگيل تنهنجو رئو کڻي ڳلي ڳلي ويندس،
- اٿو يارو اٿو يارو، امن وارؤ امن وارؤ،
- پاڻ ڪيو آ جيجل سنڌ سان اهوئي وچن،
- خيال ۽ هوش سان ڏسندا هلو،
- اچ ڌرتي سنڀارئي ٿي،
- لوڪ گيت
- لوڪ گيت
- لوڪ گيت
- نظم
- سنڌڙي سائي رهي
- ياد تنهنجي
- سردارِ شهر
- سنڌڙي وڌي
- ميزائيل مصيبت
- سنڌ جا سائين
- وطن جا ويري
- سنڌ جا نوجوان
- سنڌ ساھ وطن
- شڪست ڏيو
- احتجاج
- ديس جي مٽي
- پنڇي امن جو
- درد
- دل کي قرار
- سنڌ واسيو
- اظهار
- پروانا پُٽ
- منزل ماڻيون
- انسانيت وڪوڙيل
- سهڻي سنڌ
- شاھ ڀٽائي
- ڪل ئي ناهي
- سانگي سلامت رهن
- ساھ کان پياري
- بشير خان قريشي
- جيترو سهي سگهو
- ڌوڙ
- روشني
- پلاند پراڻو نه ٿيندو
- سنڌ ڄائي
- ڪاروان هلندو رهي
- ماٺ ئي ماٺ
- سستا وڪامون ٿا
- سنڌي ٻولي
- قسم ٿي
- ماروئڙن تي مارا
- سنڌڙي سڏي پئي
- راڙ ٿي اٿ
- ڪجهه ڪڇ
- تون غم نه ڪر
- آزاد نظم
- نوجوان
- رات
- اسان جو اولاد
- ساٿي
- انسان
- نانگ
- حيران
- نثري نظم
- سچا جذبا
- شهيد جي آس
- ڌاريو
- تعصبي
- لطيف
- صحافي
- سنڌ پرست
- ڪافر
- سلام
- کٽڪو
- اوجيجل
- خواب
- آزادي
- اڻ ڄاڻ
- ڪچي پنڊي
- سنڌ
- خوف
- حيوانيت
- هڪ انچ به نه ڏبو
- ملان
- شهيد وطن
- هوشيار
- چيچڪا
- انتظار
- سنڌ سلامت
- بئڪ ٽائيٽل پيج
هڪ همراهه
اڇي پٽڪي سان
شهر جي
ڏامر جي روڊ تي
تڪڙا تڪڙا قدم کڻي
سڏ ڪري ٿو
او ادا، او ڀائو
بيهه ته اتي
ويجهو اچي پچيائين
”ادا“
”هاءِ ڪورٽ ڪٿي آهي؟“
جواب مليس:
”میں سندھی نہیں جانتا!“