انسان کي، انسان اڄ ساڙي پيو،
ماڻهو هٿان ماڻهو خون ڳاڙي پيو.
خوف خدا ڪٿ ڪين آهي رهيو،
گهر خدا جي ۾ بندو بم ڦاڙي پيو.
مذهبي بگهڙ آدمين ۾ پيا هن اچي،
آدمي اڄ آدمي کي ڏاڙهي پيو.
قتل به اڄ مونکي ڪرامتون ٿا لڳن،
ڪا خبر ناهه ڪير ڪنهن کي ماري پيو.
ٻارڙي کي گُهٽي منهن ڪارو ڪري آيو،
مولا چپ آهي ڇو نه اُڀُ ڦاڙي پيو.
ڪو ڪڇي ڪين ٿو، ڏاڍ ۽ انياءَ تي،
”آزاد“ اندر پنهنجو ويٺو ڪاڙهي پيو.