قلف ڪڙا کول پُٽ،
ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
چپ چپ ڇو آهين،
رڙ ڪر ڪا ٻول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
اَحرار• ٿيءُ وطن جو،
پاڻ کي، نه رول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
ديش ڀڳت بڻجي وڃ،
بالا ٿيندءِ بول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
وطن تان نثار ٿيءُ،
ٿيندين تون انمول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
حق وٺ ڇني پنهنجا،
ڦٽي ڪرڪشڪول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.
”آزاد“ سنڌ ٿيڻي آهي،
ڪر نه تون هَول پُٽ، ڌرتيءَ جا ڍول پُٽ.