جُڳن کان جاڳ جو راڳ،
چــــونـــــــــدو اچـــــــان.
اڃان نه ٿيو انسان سجاڳ، رڙندو اچان،
جڳن کان.
ماڻهو ماڻهو لئه ٻاري ٿو آڳ، جلندو اچان،
جڳن کان.
ڪن کي نڀاڳ ڪن کي سڀاڳ، ڏسندو اچان،
جڳن کان.
ديس جو ڇو آ ڦٽل ڀاڳ، روئندو اچان،
جڳن کان.
صدين کان جاري، آزادي راڳ، ٻڌندو اچان،
جڳن کان.
ڪڏهن ملندو ”آزاد“ ماڳ، پڇندو اچان،
جڳن کان.