مون ۾ روح پئجي ويو آ ماسيڪانَ• جو،
دنيا جي هر هڪ مظلوم انسان جو.
مذهب جي نانءَ تي قتل ٿو ڪرين ملان،
نانءُ درندو ڇو، رکايو تو مسلمان جو.
مونکي محشر ۾ گهرجي ساٿ انسان جو،
پوءِ حور، پري يا ڪنهن غلمان جو.
ڪفر سان انسيت ٿي وئي آ منهنجي دل جي،
گهر لرزي اٿيو آهي اڄ ڀڳوان جو.
منهنجي ڌرتيءَ جي ورهاست ڪرڻ ٿو گهرين،
اهو منصوبو ٺهيل آ ڪنهن شيطان جو.
”آزاد“ عاشقن جي در جو آهي سلامي،
نه ڪنهن پير، مير يا وري سلطان جو.