انڊونيشيا جو ويزا لڳي ويو
اسان جي فلائيٽ 9.07.2023 تي رات جو ڪراچي ايئرپورٽ کان بينڪاڪ ٿائيلنڊ ڏانھن هئي ۽ اسان جي واپسي 25.07.2023 تي هئي. شيڊيول اسان جي حوالي ڪيو ويو هو. اسان ٽريول ايجنٽ کي مڪمل پيمنٽ ڪري ڇڏي هئي. ان کان پوءِ ڄڻ تہ پاڻ کي جھاز ۾ اڏرندي محسوس پئي ڪيو.
هن وقت ٻيجل ۽ اسان جو ڀاڻج بخشل لنڊ بہ گڏ هيو. سج لھڻ وارو هو. مون پنھنجي پرين پياري دوست ايڊووڪيٽ عاقب راڄپر کي فون ڪري ٻڌايو هو تہ، ”ادا پاڻ ڪراچي ۾آهيون، ملاقات ڪجي.“ جنھن تي هن خوش ٿيندي ملاقات جو راضپو ڏيکاريو پر جنھن جاءِ تي هن ملڻ جو چيو، اهو ڪافي پري بہ هئي ۽ ٻيو تہ جاني ٻڌايو تہ اتي ٻارن جي تفريح لاءِ گهڻو ڪجهہ نہ آهي. ان ڪري جاني جو خيال هو تہ ٻيجل کي پورٽ گرينڊ ۾ وٺي هلجي، اتي رات جو ڪافي رونق هوندي آهي ۽ ٻارن جي گهمڻ جون بہ گهڻيون شيون آهن.
سو پاڻ پورٽ گرينڊ اچي نڪتاسين. ٿوري دير کان پوءِ ڀاءُ عاقب راڄپر بہ پنھنجي نوجوان ٻچڙي حسين راڄپر سان اچي پھتو. گهمندي گهمندي ٻيجل ڏاڍو انجواءِ ڪيو. اتي ئي ماني بہ کاڌيسين ۽ ان کان پوءِ پاڻ عاقب ڀاءُ کان موڪلائي پرتاب جي فليٽ بدر ڪمرشل ڏانھن روانا ٿياسين، جتي اسان جي انتظار ۾ محترم پرتاب لاکواڻي، محترم تولا رام سوٽهڙ، ڊاڪٽرسورج مکي ۽ ٻيا دوست موجود هئا. ٿوري دير ۾ ئي محبتن جو ماحول سجايو ويو هو. پوءِ ڪچھري جو دور هليو ۽ اسان پريم جي پياسن، پنھنجن مايوس روحن کي آب زم جي ساگر سان سيراب ڪيو. تولا رام انتھائي خوبصورت شاعري سان ماحول کي معطر ڪري ڇڏيو هو ۽ رات بہ پنھنجا پويان پير ڪري رهي هي.
ان ڪري دوستن کان موڪلائي، آرام جي آغوش ۾ هليا وياسين. ٻيجل اڳ ۾ ئي بيڊ تان ڪريو هو. منھنجو سڄو ڌيان هن ڏي هيو. بخشل جيتوڻيڪ هن سان گڏ ستل هيو پر پوءِ بہ هو ڦرندي ڦرندي اچي هيٺ فرش تي ڪريو هو. هن جي هيٺان وهاڻو اچي ويو هو ۽ هن جو بچاءُ ٿي ويو هو. ٻيجل کي هاڻي مان پنھنجي ٻانھن سيراندي ڏيئي سمھاري ڇڏيو هو. ٿوري ئي دير ۾ اسين سڀ ننڊ جي آغوش ۾ هئاسين.