سفرناما

انڊونيشيا جو عشق

ھونئن تہ سفر ناما يادگيرين جو عڪس ھوندا آھن. پر صحبت ھن سفرنامي ۾ انڊونيشيا جي تاريخ، جاگرافيائي حالتون، سماجي مسئلا، معاشي پيش رفت، سياحت جي لاءِ موقعا، سھولتون ۽ ٻين ڪيترن ئي معاملن جو ذڪر ڪيو آھي. ان سان گڏوگڏ اسان جي سفر جا دُک، تجسس، ٽھڪ ھڪ ھڪ لمحي کي من موهيندڙ انداز سان پرويو آھي.

Title Cover of book Indonesia jo Ishq (Love of Indonesia)

پاڪ پاڻي ۽ اگهاڙو مجسمو

پاڻي جا ڪرندڙ ڦڙا ڄڻ تہ ڪي ماڪ ڦڙا هجن. مان هاڻي آهستي آهستي اُما انيار آبشار کان موڪلائي هيٺ لھي اچي رهيو هوس تہ ڪنڊ ۾ اهڙي پوائنٽ هئي، جتي هڪڙي ننڍڙي پٿر تي سونھري/ڦڪن اکرن ۾ انگريزي م لکيل هيو؛ Holly Spring Water
ان پٿر جي مٿان هڪڙو ٻيو وڏو پٿر هيو جنھن تي انگريزي م لکيل هيو؛

Holy Spring Water
Prohibited to take a shower, washing clothes and the ladies on menstruation period. It is forbidden to entre the spring water area, permitted for purification wearing a Sarong and a shawl.
ان کان پوءِ هڪڙي اهڙي جاءِ تي اچي نڪتاسين، جتي سيمينٽ جو ٿلھو ٺھيل هو، جنھن جي وچ ۾ ڪاٺ جي ٿوڻي لڳل هئي. جيڪا سڪل وڻ جو ڪاٺ هيو. هن جي پاسي سان واٽر يا شاخ جو پاڻي وهي رهيو هو. هي انتھائي خوبصورت منظر لڳي رهيو هو. ان جاءِ تي هڪڙو سائن بورڊ لڳل هيو. جنھن م سياحن لاءِ ڪي احتياطي تدبيرون انگريزي ۽ ٻي ڪنھن ٻولي ۾ لکيل هيون. جيڪي پڙهندڙن لاءِِ هيٺ ڏجن ٿيون:
“OM Swastiastu”
Welcome to Uma Anyar Waterfall
1.watch your step, considering the slippery and mudy path.
2. Keep your clothings safe, there are a lot of monkeys.
3. Ensure you get the permission from the guide before you swim.
4. Don’t swim in rainy season due to high tide.
5. Be careful when tepping on the stone since it’s slippery and steep.
6. Put your garbage on the trash can.
هتي تعميراتي ڪم جاري هيو ۽ ان کي سائي رنگ جي ڊگهن ڪپڙن سان ڍڪيو ويو هو. ان پاسي کان ٿيندو ٿورو اڳتي آيس تہ سيمنٽ جي مڇي جي پڇ واري مورتي ٺھيل هئي. جنھن کي ڪو بہ رنگ وغيرہ ڏنل نہ هيو. هن جو مٿيون ڌڙ بلڪل ننگو هيو جڏهن تہ هن جو هيٺون ڌڙ صفا ليپو ڏيئي بند ڪيو ويو هو. بلڪل اهڙو جھڙو مڇيءَ جو هيٺيون ڌڙ هوندو آهي. هي ٻہ عجيب مورتيون هيون. هڪڙي مورتي کي پاسيرو سمھاريل ڏيکاريو ويو هو، جڏهن تہ ٻي کي ان مورتي جي پويان ويٺل ڏيکاريو ويو هو. ڪاريگر جو ڪمال اهو هيو تہ هي هيون تہ مورتون پر انھن ۾ ساھہ پيل نظر پئي آيو ۽ جيئريون جاڳنديون لڳن پيون. ڪمال جي ڪاريگري سان سنگتراشي ڪيئي ويئي هئي.
جبل جي اندر ڀڪ ۾ هي مورتيون ٺاهيون ويون هيون يا وري ٻاهران ٺاهي، تيار ڪري، تراشي کڻي اچي هتي رکيون ويون هيون. ڊاڪٽر دنيا کان لاتعلق ٿي ماحول جو مزو وٺندي هڪڙي پٿر تي پل جي ڀر سان ويھي محبتن جا منتر پڙهي رهيو. چوندا آهن تہ خاموشيءَ کي بہ زبان هوندي آهي، اُها هن جي خاموشي بذات خود ڳالھائي رهي هئي. بس پنھنجي منھن سان سرگوشيون، اڪيلايون ۽ آبشار سان ڪچھريون.