اُڀ کي ڇھندڙ چوڏول
”نہ بابل منھنجو صفا موڊ ڪونھي توهان ڀلي ويھو.“
مون جاني کي صاف جواب ڏنو. جاني اڳتي وڌي چوڏول وارن ڇوڪرن جي ويجهو بيھي رهيو. هي جهولو تمام رسڪي هيو. هي ٻڌل تہ ناريل جي وڻن سان هو، پر اتفاق اهو ٿي سگهي پيو تہ جيڪڏهن هٿ نڪري وڃي تہ پوءِ.... خير ان جي باري ۾ هنن وٽ احتياطي تدبيرون هيون. جهولا کائيندڙ عورت کي بيلٽ سان ٻڌين پيا. پر منھنجي سامھون جيڪا جهولو جهولي رهي هئي. هن هنن کي تمام وڏي سائيز جو وانڱڻائي رنگ جو ڪپڙو/گائون پارايو ويو هيو. جيڪو هوا ۾ لھرائي خوبصورت منظر پيش ڪري رهيو هو.
هي رنگين وانڱڻائي رنگ جي چادر تمام گهڻي ڪشش پيدا ڪري رهي هئي، ان سان گڏ جهوليندڙ اهو محسوس ڪندي هوندي تہ هوءَ ڪا حور پري آهي، جيڪا هوائن ۽ فضائن ۾ اڏامي رهي آهي. ان کان پوءِ ٻي ڇوڪري آئي جنھن کي گلابي رنگ جي چادر ڏني ويئي هئي. گوري رنگ جي ڇوڪري کي هي ڪلر ٺھي پيو. ٿوري دير کان پوءِ خبر پئي تہ هي مفت وارو جهولو نہ آهي، هتي توهان کي ٽڪيٽ وٺڻي آهي. جڏهن توهان جو وارو اچي تيسيتائين توهان انتظار ڪيو. هون بہ مرد حضرات گهٽ ان جهولي ۾ جهولين پيا باقي سڄو ڪم ليڊيز جو هو. جيڪي جهوليندي هوا ۾ تمام وڏيون رڙيون ڪري، ماڻھن جوڌيان پاڻ ڏانھن ڇڪائين پيون.
پاڻ ان کان اڳتي ڏاڪڻين ذريعي هيٺ لھڻ لڳاسين تہ سامھون کان آکيري ٽائپ بانس جي لڪڙن، ڪکن ۽ ڪانن جو آکيرو ٺھيل نظر آيو، جيڪا سياحن جي تصويرن جو مرڪز بڻيل هو. اسان سڀني ان آکيري ۾ ويھي تصويرون ٺھرايون. هي پارڪ جيڪو اسان گهمي رهيا هئاسين ان جو نالو Alas Harum Bali هيو. هن آکيري جي پاسي ۾ هڪڙي پٽي تي هن جونالو لکيل هيو.