ڪاٺ جا لنگم ۽ ڀڙوو
پر جڏهن هن دڪان جي مرد سيلز مين کان پڇيوسين تہ هنن شرٽن جا اگهہ ٻڌاءِ. هن جڏهن اگهہ ٻڌايا تہ خبر پئي تہ هن جا ريٽ تہ ٻين علائقن جي ريٽن کان گهڻو مٿي آهن. ان ڪري اسان دڪاندار کان معذرت ڪندي واپس ورڻ جي ڪئسين ۽ هيٺ لھي آياسين. پر دڪاندار اسان جي پويان هليو آيو ۽ اسان کي رعايتي اگهہ ۾ اهي شرٽون ڏيڻ لاءِ تيار ٿي ويو. هتي ياد رکو تہ بارگيننگ ڪرڻ تمام ضروري آهي، نہ تہ توهان مار کائي ويندو. ڇو تہ هتي هڪڙو اگهہ مقرر نہ آهي. جيتوڻيڪ پٺاڻن وارو ٻيڻو يا ٽيڻو اگهہ ڪونھي پر پوءِ بہ قيمتون مٿي ٻڌائين ٿا، پوءِ جتي گراهڪ ڦاسي. دوست خريداري ۾ مصروف ٿي ويا ها ان ڪري مان ۽ ڊاڪٽر هن دڪان جي مھاڳ واري حصي ۾ رکيل مختلف شين جو جائزو وٺڻ لاءِ اتي ئي ڦٽ پاٿ تي بيھي رهياسين. هن ڦٽ پاٿ تي سائيڊ ۾ دڪان جي اڳيان ڏاڪڻ جي پاسي ۾ ڪاٺ جو وڏو صندل پيل هيو. جنھن ۾ ننڍا ننڍا ڪيترائي ئي مختلف ائٽم رکيل هئا. هي آئٽم خاص ڪري دوستن يارن، مٽن مائٽن کي تحفن تحافن ۾ ڏيڻ لاءِ ڏاڍا سٺا هئا. انھن شين ۾ ڪاٺ جون ڪيتريون ئي ننڍيون وڏيون مورتيون پڻ رکيل هيون. انھن مورتين جي پاسي ۾ لنگم جي شڪل ۽ سائيز جو ڪاٺ جا ڪيترائي لنگم مختلف سائيز ۾ پيل نظر آيا. ڊاڪٽر هونءَ بہ شرارتي تہ آهي ئي آهي. سمجهي تہ ويو هو تہ هي ڇا هي؟ پر هن وري بہ دڪاندار کي ڇيڙڻ لاءِ ان ڪاٺ جي لنگم کي هٿ ۾ پڪڙي دڪاندار کان پڇڻ لڳو تہ، ”برادر! هي ڇا هي.“ هن دڪاندار ڊاڪٽر کي عجيب نظرن سان ڪاوڙ ۾ گهوري ڏٺو پو وري مسڪرائي چيائين، ” توهان کي خبر ناهي تہ هي ڇاهي.“
”مان سمجهان ٿو تہ هي ڪھڙي بلا جو نالو آهي، پر هتي سرعام ڇو رکيو ويٺا آهيو، ڪا نياڻي سياڻي ڏسي تہ پوءِ.“ ڊاڪٽر هن کي سمجهائيندي چيو.
”جي نہ هتي عورتن کي هن لنگم جو ڪو فرق نہ ٿو پوي. اهي تہ شوق سان وٺن ٿيون. ٻي ڳالھہ تہ اسان وٽ هن شئي جي پوڄا ٿيندي آهي. اسان هن تي گل چاڙهيندا آهيون، اگربتيون ٻاريندا آهيون. توهان شايد هتي نوان آيا آهيو، ٻن ٽن ڏينھن ۾ توهان کي خبر پئجي ويندي تہ هي ڪيڏي قيمتي شي آهي.“
هن ڊاڪٽر کان اهو ڪاٺ وري لنگم وٺي ساڳي جاءِ تي رکي ڇڏيو. هن کي خبر هئي تہ اسان اها شي نہ وٺنداسين.
پرتاب ۽ جاني خريداري پوري ڪري هيٺ لھي آيا. اسان جيئن ئي اڳتي نڪتاسين تہ اهو ساڳيو ئي دڪاندار اسان جي ويجهي اچي رازداري سان چوڻ لڳو، ” مون وٽ هر مال موجود آهي.“ اسان حيران ٿي وياسين تہ هي همراھہ سيلز مين سان گڏ ڀڙوو بہ آهي. جيڪو اتي مسئلو ئي نہ هيو. هن زور ڏيندي چيو تہ توهان ڀلي موڊ نہ ٺاهيو پر توهان هڪ دفعو ڏسو تہ سھي. مون کي پڪ آهي تہ اهي خوبصورت ماڻھو توهان کي پسند ايندا ۽ جي توهان کي نہ وڻن تہ پوءِ توهان هليا وڃجو. پر اسان مان ڪو بہ دوست ڏسڻ جي حد تائين بہ راضي نہ ٿيو. مون کي لڳو تہ اسان هن کي انڪار ڪري هن جي توهين ڪئي هئي. ڀلا ڏسڻ ۾ ڇا هيو...