سفرناما

انڊونيشيا جو عشق

ھونئن تہ سفر ناما يادگيرين جو عڪس ھوندا آھن. پر صحبت ھن سفرنامي ۾ انڊونيشيا جي تاريخ، جاگرافيائي حالتون، سماجي مسئلا، معاشي پيش رفت، سياحت جي لاءِ موقعا، سھولتون ۽ ٻين ڪيترن ئي معاملن جو ذڪر ڪيو آھي. ان سان گڏوگڏ اسان جي سفر جا دُک، تجسس، ٽھڪ ھڪ ھڪ لمحي کي من موهيندڙ انداز سان پرويو آھي.

Title Cover of book Indonesia jo Ishq (Love of Indonesia)

سيڪريٽ گارڊن جو تجسس

ڦٽ پاٿن تي سجايل ڪيتريون ئي شيون جنھن ۾ ناريل جي کوپن جا ٺھيل وٽا، وٽيون، پليٽون، ٿالھيون دل جي شيپ جون وٽيون، مڇيءَ جي نموني واريون پليٽون، ڪاٺ ۽ ٺڪر جو سامان اهڙي تہ خوبصورت نموني سان ٺاهيو ويو هو جو دماغ دنگ رهجيو وڃي. سوچون پيا تہ ڪيڏي نہ ڪمال جي ڪاريگري سان ڪم ڪيو ويو آهي. اڳيان هلندي ڏٺوسين تہ هڪڙو دڪان آهي جنھن تي لکيل آهي Secret Garden وري اتي ئي لکيل هيو؛ Balinese beauty secret اتي ئي بورڊ لڳل هو جنھن تي لکيل هو free gift . اندر دڪان تي ليڊي ويٺل هئي.
خبر ناهي هي ڇا جو باغ هيو. ڪھڙي راز واري شيءَ هتي هئي. گارڊن کي سيڪريٽ ڇو ڪيو ويو هو. ڇا ڪو هتي جادو هيو. يا اڃان ٻيو ڪم. رازداري وارو اهو آخر ڪھڙو ڪم هيو،جنھن کي خفيا رکيو ويو هو. دڪان جو هي عجيب نالو مون کي سمجهہ ۾ نہ آيو. مان ٿوري دير لاءِ اتي بيٺي ان سيڪريٽ گارڊن جو تجزيو ڪرڻ لڳس. وري بالينيس بييوٽي سيڪريٽ بہ منجهائي ڇڏيو هو. سونھن کي سيڪريٽ ڇو رکيو ويو. هي خدائي نعمت آهي. ان کان اڳ ۾ جو مان ان دڪان ۾ اندر وڃان، مون ڏٺو تہ منھنجا ٽيئي دوست مون کان گهڻو اڳتي نڪري ويا هئا. هنن پوئتي نھارڻ بہ گوارا نہ ڪيو هو. ان ڪري مان ان ڳجهہ کي ائين ئي جئين جو تئين ڇڏي دوستن جي پويان تڪڙا قدم کڻڻ لڳس.
اسان کي جيئن تہ اڳتي هلڻو هو. پيٽر بہ اسان سان گڏ هلي رهيو هو. هاڻي پاڻ هڪڙي شاپنگ سينٽر جي انڊرگرائونڊ رستي مان داخل ٿياسين. سامھون ڪچري کڻڻ واري ٽرڪ بيٺي هئي. ڪو دوست واش روم ۾ پيشاب ڪرڻ ويو هو. اتي ڌپ هئڻ ڪري نہ بيھي سگهياسين. سو اتان ئي اندران اندران سائيڊ واري ڏاڪڻ ذريعي مٿي شاپنگ سينٽر ۾ داخل ٿياسين.
پرتاب کي ٽوپين جو گهڻو شوق آهي. هن هڪڙي ناري جي دڪان تي جنھن وٽ مختلف قسمن جون ٽوپيون رکيل هيون، سڌو اتي اچي بيھي رهيو. خبر ناهي تہ ٽوپين ۾ ڪشش هئي يا ناريءَ جي سونھن ۾. هن پرتاب کي ڪيتريون ئي ٽوپيون ڏيکاريون، پر هن کي ڪا بہ نہ وڻي. هاڻي تہ جاني ۽ مان بہ ان دڪان ۾ اچي ويا هئاسين. جاني کي هتي ڪجهہ شيون سٺيون لڳيون. هن دڪان ۾ سفيد ڪپڙي جا ٺھيل/سبيل ٿيلھا بہ هئا جن تي وڏن اکرن سان I Love Bali لکيل هو. سو اهي اهي شيون ڏسندا اڳتي سينٽر کان ٻاهر نڪري روڊ تي اچي وياسين. جاني کي هتان فيملي لاءِ ٿوري گهڻي شاپنگ ڪرڻي هئي، پر هن کي گهڻيون شيون پسند نہ آيون. سواءِ هڪڙي شرٽ جي. هن ليڊي تمام گهڻا پئسا ٻڌايا هئا. ان ڪري جاني سمجهي ويو هو ۽ هن سان بارگيننگ ڪرڻ لڳو. پيٽر ۽ پرتاب اڳتي نڪري چڪا هئا. هلندي هلندي هڪڙي ٻي دڪان ۾ آياسين. جتي ساڳيا ئي ڪاٺ جا لنگم سرعام ٽنگيل نظر آيا، جيئن چاٻين جا ڇلا هوندا آهن. لنگم کي سرعام رکڻ جو اهو ئي مقصد هيو تہ هتان جا ماڻھو هن شيءَ کي پسند ڪري شوق سان وٺي وڃن ٿا. ان کان علاوہ هن جو ٻيو مقصد اهو ئي هيو جيڪو مون مٿي ذڪر ڪيو آهي تہ ان جي پوڄا ڪرڻ. هي نہ فقط مخلتف سائيز جا هئا، پر مختلف رنگن جا پڻ، جنھن ۾ ڪارو، ڳاڙهو ناسي، يا وري رنگين ۽ وڏي ننڍي وڏي سائيز ۾ دستياب هئا.
هاڻي پاڻ اتان نڪري هڪڙي چوراهي جي ڪنڊ تي آياسين، جتي کليل علائقي ۾ سيمينٽ جي ٺھيل وڏي سائيز ۾ مرد پوڙهي جي مورتي سجايل هئي. جنھن جي هيٺان بورڊ لڳل هو جنھن تي لکيل هو:
Idat jokorda Gdeagung sukawati(1910-1987)
TokohPerintisPariwisataBudaya Bali

پاڻ نہ سمجهي سگهياسين تہ هي ڪنھن جي مورتي چوڪ تي لڳل آهي. هي پوڙهو پنجاھہ سٺ سال جي عمر جو لڳي پيو. هن کي ڌوتي پاتل آهي، هن جي ڪڇ ۾ هڪڙو ٿيلھو آهي. هن جي هٿ ۾ وڏي لٺ آهي. هن جي مٿي تي مفلر جو پٽڪو ٻڌل آهي. موسم انتھائي خوشگوار آهي. هر طرف ڪارا ڪڪر اڀ تي آهن. انگريز گورا ۽ انھن جون ناريون پرسڪون ٿي اسان جيان پيرين پنڌ گهمي رهيا آهن.