لغڙ ۽ لغڙائي
پيٽر هتان جي لغڙن جي باري ۾ ٻڌايو تہ لغڙ اڏائڻ هتي ثقافتي ڏهاڙي جو حصو آهي. ان کان علاوہ بالي ۾ لغڙ اڏائڻ مذهبي ۽ روحاني ايڪٽوٽي تصور ڪئي ويندي آهي. هندو ان ڪري لغڙ اڏائيندا آهن تہ جيئن اهي پنھنجو پيغام هنن لغڙ جي ذريعي پنھنجن ديوتائن تائين پھچائين، جيڪي هنن کان تمام پري آهن. توهان جي ڄاڻ ۾ اضافو ڪندو هلان تہ؛ هتي جيڪي لغڙ اڏايا وڃن ٿا اهي ٽن قسمن جا هوندا آهن. هڪڙا اهي لغڙ آهن، جن کي بيبين Bebean لغڙ سڏيو ويندو آهي، جيڪي مڇي جي نموني جا هوندا آهن. ٻيو قسم لغڙن جو ”جانگان“ Janggan هي وڏي پڇ وارا لغڙ پکي يا ڊريگن جي نموني ۾ آهن ۽ ٽيون قسم ”پيڪيوڪن“ Pecukan لغڙ آهن، هي تمام وڏي روز ايپل جي پن وارا لغڙ آهن، جيڪي وڏي مشڪل سان اڏرندا آهن. هي لغڙ 4 کان 10 ميٽرن جي سائيز جا هوندا آهن. هڪڙا وڏي پڇ وارا اهڙا بہ لغڙ آهن جن جو پڇ 100 ميٽِرن جو هوندو آهي. هنن لغڙن کي اڏارڻ جون خاص جايون يا تہ سامونڊي بيچز هوندا آهن يا وري سارين جي زمين. جولاءِ کان آڪٽوبر مھيني تائين لغڙن جو شغل ملھايو ويندو آهي. خاص ڪري سنور بيچ تي جولاءِ جي مھيني ۾ هن جو خاص ڏهاڙو ملھايو ويندو آهي. هنن کي بالينيس لغڙ Kite Balinese چيو ويندو آهي.
آسمان لغڙن سان ڪچھري ۾ محو هيو. جيتوڻيڪ اسان کي ڪوبہ لغڙ اڏائيندڙ همراھہ سامھون نظر نہ آيو، نہ ئي اسان ڪنھن ٻار کي روڊ تي لغڙ اڏائيندي ڏٺو. ممڪن آهي تہ ڪو ٻار يا ڪو وڏي عمر جو ماڻھو گهر جي ڇت مان ئي لغڙ اڏائيندو هجي. پري کان آسمان تي لغڙن جي اڏام اهو ٻڌائي رهي هئي تہ هتان جا ماڻھو لغڙن جا شوقين آهن.
ڪٿي ڪٿي زمين پاڻيءَ سان ريج ٿيل هئي ۽ تازو سارين جو رونبو بہ لڳل هيو. کجين جا ۽ ناريلن جا وڏا وڏا وڻ، هن علائقي جي فطري سونھن جي زينت بڻيل هئا. هاڻي هلڪي هلڪي برسات بہ شروع ٿي ويئي هئي. پيٽر گاڏي کي پارڪ ڪري اسان کي ٽڪيٽ گهر ڏانھن اشارو ڪندي ٻڌايو تہ، ”سامھون ٽڪيٽ گهر آهي، توهان وڃو اتان ٽڪيٽ وٺي اندر وڃو. مان توهان جو هتي ئي انتظار ڪري رهيو آهيان. توهان گهمي ڦري اچو، پوءِ پاڻ هتان کان اڳتي هلنداسين.“
پاڻ ٽڪيٽون وٺي اندر داخل ٿياسين تہ سامھون کان ڏاڪڻ وٽ ڪاٺ جي تختي لڳل هئي،جنھن تي لکيل هو؛
Dear our lovely costumer….
Please be careful on your steps
When you go up and down steps
Thank you for your attention…..