سفرناما

انڊونيشيا جو عشق

ھونئن تہ سفر ناما يادگيرين جو عڪس ھوندا آھن. پر صحبت ھن سفرنامي ۾ انڊونيشيا جي تاريخ، جاگرافيائي حالتون، سماجي مسئلا، معاشي پيش رفت، سياحت جي لاءِ موقعا، سھولتون ۽ ٻين ڪيترن ئي معاملن جو ذڪر ڪيو آھي. ان سان گڏوگڏ اسان جي سفر جا دُک، تجسس، ٽھڪ ھڪ ھڪ لمحي کي من موهيندڙ انداز سان پرويو آھي.

Title Cover of book Indonesia jo Ishq (Love of Indonesia)

عجيب هوٽل، مساج سينٽر ۽ ڪي ايف سي

رستي تي اهڙو بہ هڪڙو دڪان يا هوٽل نظر آيو، جتي توهان کي ڪڙهائي گوشت هلي رهيو هو. پر عجيب ڳالھہ اها هئي تہ هن هوٽل جي ٻاهران ڪائونٽر تي پردو ڏنل هيو. هي پينافليڪس وارو پردو هيو. جنھن تي مڇي، مرغي، ٻڪرو، واڳون ۽ جهينگن shrimp کيڪڙن جون تصويرون ٺھيل هيون. هتي اهو ڪڙهائي ٻوڙ هلي رهيو هيو. پر اهو سڀ ڪجهہ پردي جي پويان ٿي رهيو هيو. ان جي پويان ڪھڙو منطق هيو، خدا کي خبر.
جڏهن پاڻ پنڌ ڪندي تمام گهڻو اڳتي نڪري وياسين تہ دوستن صلاح ڪئي تہ هاڻ پاڻ گهڻو اڳتي نڪري آيا آهيون ۽ هوٽل گهڻو پُٺتي رهجي ويو آهي، ڪي ايف سي تہ هن پاسي آهي ئي ڪانہ. ڪي ايف سي تہ پٺيان آهي. ان ڪري هاڻي اسان کي هن موڙ تان واپسي جو رستو وٺڻ گهرجي.
اهڙي ريت ڪچھري ڪندا، هڪٻئي سان چرچا ڀوڳ ڪندا، واپسي جو ساڳيو ئي رستو وٺي واپس ورياسين. هن وقت بہ هلڪي هلڪي برسات جاري هئي. هاڻي روڊن تي آهستي آهستي رش گهٽ ٿي رهي هئي. ڪمن ڪارين وارا ماڻھو گهر ڀيڙو ٿي رهيا هئا، پر رولاڪ پوءِ بہ روڊن تي رولاڪيون ڪندي نظر پئي آيا. پاڻ مختلف روڊن جا چوراها پار ڪندا، احتياط سان اڳتي وڌندا هلي رهيا هئاسين.
ان ئي روڊ تي هڪڙو مساج سينٽر نظر آيو، جيڪو ان وقت کليل هيو. دوستن جو خيال هو تہ وڏي سفر جي ڪري گهڻي ٿڪاوٽ ٿي آهي، ان ڪري مساج ڪرائجي تہ بھتر. سو پاڻ سڀئي شيشي وارو گيٽ کولي دڪان ۾اندر داخل ٿياسين. سامھون ڪائونٽر تي اڪيلي عورت ويٺي هئي. جنھن کان مساج بابت معلومات ورتيسين. هن عورت اسان کي بروشر ڏيندي ٻڌايو تہ ڏهين وڳي کان پوءِ هي مساج سينٽر بند ٿي ويندو آهي، توهان سڀاڻي اچو تہ بھتر. اسان هن سان وڌيڪ بحث نہ ڪيو ڇاڪاڻ تہ بروشر ۾ ئي سڀ ڪجهہ لکيل هيو. جنھن ۾ اهو بہ لکيل هو تہ ڪيترن ڪلاڪن جي ڪيتري في ٿيندي. خالي مساج هوندو يا ان سان گڏ سيڪس بہ هوندو. ان ۾ فون نمبر بہ ڏنل هئا. مساج جون خدمتون ڏيندڙ ڇوڪرين جون تصويرون بہ لڳل هيون. توهان پنھنجي مرضي مطابق جنھن کان بہ مساج ڪرائڻ چاهيو، اهو توهان تي ڇڏيل آهي.
واپسيءَ ۾ اهو ساڳيو ئي همراھہ ٽڪرايو، جنھن وري بہ پنھنجي روايتي انداز ۾ ٻنھي هٿن جي چنبن کي ملائي، مڪ هڻي چيو،” بوم بوم.“ مون ڊاڪٽر کان پڇيو تہ ،”ڊاڪٽر! هن جو ڇا مسئلو آ؟.“ ڊاڪٽر ٻڌايو تہ،” هي ڀڙوو آهي، رات جو روڊ تي بيھي گراهڪن کي پڪڙڻ هن جي ڊيوٽي ۾ شامل آهي.“ مون ڊاڪٽر کي سمجهائيندي چيو تہ،” پوءِ ڀلا هن کي هڪڙو بھترين گراهڪ ڏيون.“ ڊاڪٽر منھنجي ڳالھہ سمجهي ويو هو. هن وڏو ٽھڪ ڏيئي تاڙو ملايو هو.
پنڌ ڪندي اسان پنھنجي هوٽل رڌانا جي اڳيان گذرون پيا، هوٽل ڪراس ڪري پاڻ ڪي ايف سي ڏي هلون پيا. نيٺ ڪي ايف سي وٽ اچي پھتاسين. ڪي ايف سي ۾ رش نہ هئڻ جي برابر هئي، ڇو تہ هن وقت رات جا تقريبن ساڍا يارنھن ٿيا ها ۽ ڪافي رات ٿي چڪي هئي.
ڪي ايف سي جي اي سي واري حصي جي ڊيل جا چارجز الڳ هئا ۽ ٻاهر بنا اي سي واري پورشن ۾ کائڻ جا ريٽ الڳ هئا. هن وقت گهڻي قدر جيڪي بہ پوسٽر تي لڳل ڊيلز هيون سڀ ختم ٿي چڪيون هيون، پوءِ بہ جيڪو ڪجهہ هيو ان ۾ برگر، بروسٽ، فرينچ فرائيز ۽ ڪولڊ ڊرنگ شامل هئي. لذيذ ڪي ايف سي جو ذائقو دنيا ۾ هر هنڌ هڪجھڙو آهي، ڇو تہ هنن جو هر هنڌ ساڳيو ئي فارمولو آهي. اتان فريش ٿي هيٺ لھي، ساڳئي ئي رستي سان واڪ ڪندا پنھنجي هوٽل تي پھتاسين.
ٻي ڏينھن تي صبح جو اسان نوسا پينيدا گهمڻ جو پروگرام ٺاهيو. ان ڪري پاڻ ان جي بڪنگ اڳ ۾ ئي ڪرائي ڇڏي هئسين. اها بڪنگ بہ پنھنجي ڊرائيور پيٽر جي معرفت ڪرائي هئيسين. نوسا پينودا ٻيٽن جا خواب ذهن ۾ ٻري ۾ رهيا هئا. پاڻ جيتوڻيڪ پنھنجي بيڊ تي هئاسين پر اسان جون سوچون اسان کي ان آئلينڊ تي کڻي ويون هيون.