بيڪري واريءَ جا قرب
”توهان کي ڇا کپي، هينئر اسان بيڪري بند ڪرڻ وارا آهيون.“ هن مسڪرائي تڪڙ ۾ چيو. هن کي اسان جي حليئي مان ئي اندازو ٿي ويو هو تہ هي هتان جا ناهن، بلڪ فارينرس آهن.
”اسان اصل ۾ توهان جي بيڪري جو سواد چيڪ ڪرڻ چاهيون ٿا، توهان جي بيڪري جي سڀ کان وڌيڪ ٽيسٽي ۽ مزيدار شيءَ ڪھڙي آهي. اسان کي انھن سڀني آئيٽمس مان ٿورو ٿورو خريد ڪرڻو آهي.“ هوءَ ويتر ڏاڍو خوش ٿي ويئي هئي. اسان بيڪري ۾ موجود ٻين آئٽمن جو جائزو وٺي رهيا هئاسين. جاني هن کي بسڪوٽن ڏانھن اشارو ڪندي بسڪوٽ خريد ڪري رهيو هو. مون کي محسوس ٿيو تہ هو ٿورو مونجهاري جو شڪار ٿي ويئي آهي. ڇو تہ هن جي بيڪري جو هر آئٽم مزيدار، لذيذ ۽ تازو ٺھيل هيو.
پوءِ بہ هن اشارو ڪندي چيو تہ، ”هي اسان جي روايتي بسڪوٽن جا آئٽم آهن. سڀ تازہ آهن، ڪابہ شي پاروٿي نہ آهي. اميد تہ توهان کي سڀ آئٽم پسند ايندا.“ هو اسان کي ٻي شيشي واري ڪائونٽر تي وٺي ويئي هئي. انھي دوران مون ڏٺو تہ هن جو اسٽاف (جنھن ۾ ٻہ ڇوڪرا ۽ هڪڙو گارڊ هيو) انھن ٻاهريون بورڊ وغيرہ لاهي اندر رکي ڇڏيو هيو، ۽ هو بيڪري کي بند ڪرڻ جي چڪر ۾ هئا. ڇو تہ شايد بيڪري جي بند ڪرڻ جو ٽائيم ٿي ويو هو. هن مختلف بسڪوٽ چونڊي پيڪيٽ ۾ بھترين نموني سان پيڪ ڪري ڏنا.
”توهان ڪھڙي مُلڪ کان آيا آهيو؟“ هن ڇوڪري انھتائي معزز انداز ۾ اسان کان سوال ڪيو“.
”اسان پاڪستان جي صوبي سنڌ کان آيا آهيون، وئڪيشن گذارڻ.“ ڊاڪٽر هن کي اهڙي ئي پيار واري انداز سان جواب ڏنو.
”ڀلي آيو انڊونيشيا، توهان کي اسان جي ملڪ جو هي شھر بالي ڪيئن لڳو؟“ هن وري مون کان پڇيو.
”جھڙو ٻڌو هيوسين، تھڙو ئي ڏٺوسين، بلڪ ان کان بہ وڌيڪ خوبصورت. بالي جي سونھن اسان سڀني کي موهي وڌو آهي. ڪاش اسان وٽ گهڻا ڏينھن هجن ها تہ جيئن بالي جي ڪنڊ ڪنڊ کي گهمي سگهون ها.“ مون هن کي سمجهائيندي چيو.
”اميد تہ توهان کي هتي تڪليف نہ آئي هوندي.“ هن ٻيھر مسڪرائي خاطري ڪرائيندي چيو.
”نہ بلڪل بہ نہ. هتان جا ماڻھو ڏاڍا ملڻسار، محبتي ۽ ڪو آپريٽو آهن. توهان جي مھرباني.“ هن جو شڪريو ادا ڪري پاڻ ٻاهر نڪري آياسين. ان بيڪري جي ئي ڪنڊ تي بجلي جي پول تنبو جي هيٺان بيھي بلب جي جهيڻي روشني ۾ انھن تازن بسڪوٽن کي اتي ئي کائي مزو وٺڻ چاهيون پيا. ڇو تہ هاڻي بک بہ لڳي هئي ۽ مٿان وري رات بہ واسو ڪري ويئي هئي ۽ اسان جي رولاڪين جو وقت ٿي چڪو هو. پر پيٽ ۾ ڪجهہ هوندو تہ رُلي پني سگهنداسين.
پيڪيٽ کولڻ سان ئي تازن بسڪوٽن جي خوشبو ساهن ۾ محسوس ٿيندي روحن ۾ واسو ڪري ويئي هئي. ٿورو ٿورو هر دوست بسڪوٽن جو ذائقو چکي رهيو هو. واقعي هن جيڪي بہ ننڍا ننڍا آئٽم ڏنا هئا، اهي سڀ مزيدار ۽ لذيذ هئا. هن پيڪيٽ ۾ تمام گهڻا مختلف آئٽم وڌا هئا، جنھن جي هر بسڪوٽ جو الڳ ذائقو هيو. ڪو بہ بسڪوٽ ڊبل ۾ نہ هيو. ان ڪري سڀني جي ذائقي وٺڻ خاطر جاني انھن بسڪوٽن جا حصا ڪري سڀني دوستن کي کارائي رهيو هو. تہ جيئن ڪو بہ دوست ڪنھن بسڪٽ جي ذائقي کان محروم نہ رهجي وڃي. تمام بھترين ذائقي دار ۽ کائڻ ۾ ڏاڍا لذيذ بسڪوٽ هئا. ائين لڳو پئي تہ هاڻي ئي بٺي مان پچي نڪتا هجن. هتان جي سٺي ڳالھہ اها لڳي تہ هتي هر شي تي ان جي ٺھڻ جي تاريخ ۽ ان جي ختم ٿيڻ جي تاريخ درج ٿيل هئي. اسان وٽ تہ دڪاندار ڌوڪو ڪري expire شيون بہ هلائي وينداآهن.