آخري ڳالهه
ڇا لطيف سائين وارو خواب پورو ٿيڻ وارو آهي؟
ڇا دنيا ان خواب طرف وڌي پيئي؟
ڇا لطيف سائين سمجهي ورتو هو ته اڳي پوء هي سوچيندڙ درندو انسانيت طرف وڌندو؟
پر.......سڀ کان پهريون سوال آهي ته،
ڇا ائين ممڪن آهي؟
اڄ جي دنيا اهڙو ڪو اشارو نه ٿي ڏئي،
اڄ هرانسان هڪ ٻئي جو دشمن ۽ صرف پنهنجي بقا جي جنگ وڙهي رهيو آهي.
جيڪو هٿيار صرف ان لاء ٺاهي ٿو ته انسان پاڻ ۾ وڙهن ۽ اهڙو ماحول به جوڙي ٿو، ته منهنجي پراڊڪٽ وڪامي، مان گهر ويٺي، بنا ڪنهن محنت جي کانوان، ڇا ان کان وڏي درندگي ٻي ٿي سگهي ٿي؟
ان مان ڪا چڱائيء جي اميد رکي سگهجي ٿي!؟.
پنهنجي بقا جي جنگ، انسانيت جي بقا جي جنگ وڙهڻ ۾ تبديل ٿي سگهي ٿي؟ جيڪڏهن جواب ها ۾ آهي ته پوء لطيف سائين جو خواب پورو ٿي سگهي ٿي.
اچو ته ڏسون ڇا اهو جواب ها ۾ اچي سگهي ٿو؟
اسين زنده ڇو آهيون؟
اسين ماريا ڇو نه ٿا وڃون؟
اسين ان ڪري زنده آهيون جو اسين ڪنهن پراڊڪٽ جا ڪنزيومر آهيون،
ڪا شيء واپرايون ٿا،
ڪنهن جي شيء واپرايون ٿا؟
اها ڪمائي ڪنهن ٻئي جي زندگي آسان/وڌيڪ آسان ڪري ٿي،
ڪنهن کي ويهي کائڻ لاء ماحول فراهم ڪرائيندي،
ويهي کائڻ جو مطلب بنا ڪنهن محنت جي کائڻ.
هي سمورو ماحول سرمائيداري نظام جي عڪاسي ڪندڙ آهي.
جيڪڏهن سرمائيداري نظام جي تباه ڪارين جي خبر پئجي ويئي انسان ذات کي، ته پوء اهو ساڳيو انسان گڏيل صلاح سان اهو به فيصلو ڪري سگهي ٿو ته،
هاڻي هن دنيا جي آبادي ايتري وڌي ويئي آهي جو ڌرتيء جي نظام (ايڪو سسٽم) کي هاڃو رسائيندي انسانيت لاء خطري طرف وڌي رهي آهي ته پوء انساني بقا لاء اهڙو فيصلو به ڪري سگهجي ٿو ته هاڻي دنيا جي آبادي/ آدم شماري صرف ٻه اڍائي ارب هجڻ گهرجي، باقي ڌرتي بحال ڪئي وڃي... ۽ پوء ان سوچ تي عمل ڪندي اهڙا فيصلا ڪيا ويندا.
(ڇا اهو سڀ قابل عمل آهي؟
ها! بلڪل ائين ٿي سگهي ٿو ۽ ائين ئي ٿيندو.
فيصلي کانپوء وس وارا، ٽيڪنالاجي وارا، اهو سڀ ڪندا.
هيئن به ٿي سگهي ٿو ته، هڪ جراثيم ٺاهيو وڃي، ان جي بچاء جا ٽڪا اهڙن ماڻهن کي هڻايا وڃن، باقين کي موت جي رحم ڪرم تي ڇڏيو وڃي.
ڪنهن مذهبي راهب جون خدمتون حاصل ڪري ان کان اهڙي ڳالهه ڪرائي وڃي ته انهن بچاء جي ٽڪن ۾ اهڙي جانور جي رت پيل آهي جيڪا اسان لاء حرام آهي....
بلڪل ائين ٿئي يا نه، طريقو مختلف ٿي سگهي ٿو پر......)
هيء ڌرتي اصل صورت ۾ بحال ڪئي ويندي، گهاٽا جهنگل هوندا، جانور هوندا، پکي هوندا، درياء هوندا، ماحولياتي گدلاڻ ڪونه هوندي.
انسان گهڻو ڪري هر شيء تي وس وارو هوندو، هن لاء صرف ٻه ڪم وڃي بچندا،
علم پرائڻ،
پيار ڪرڻ،
جن لاء ئي هي ٺهيو آهي.
يعني خوابن جهڙي دنيا.
نه ڪا جهل نه پل، سڀڪو پسي پرينء کي
اوهين مون سان متفق هجو يا نه، اهو منهنجو ايمان آهي ته اهو ڏينهن ضرور ايندو.
هي ٻار نيٺ به بالغ ٿيندو.