لطيفيات

اک الٽي ڌار

ھي ڪتاب محترم نذير سومرو جي شاھ لطيف جي ٽن سُرن سھڻي، مومل ۽ کنڀات تي لکيل تجزياتي مضمونن جو مجموعو آھي. ساجد سنڌي لکي ٿو:
منفرد ڪردار جي مالڪ ۽ سهڻي قملڪار سائين نذير سومري هن ڪتاب ” اک الٽي ڌار“ ۾ ٽنهي سرن خاص طور سهڻي ۽ مومل جي تقليدي اپٽار بدران علامتي اظهار جا انيڪ مَٽ اپٽيا آهن، جن کي پڙهندي سچ ته اکيون حيرت جو بت بڻجڻ تي مجبور ٿين ٿيون، سندس قلم جي رواني ۽ اظهار جي لکت ڏند ڪٿائي دور کان هاڻوڪين حالاتن آڌار پروڙڻ ۽ پرکڻ جي گهڻو ويجهو آڻين ٿيون.
  • 4.5/5.0
  • 1040
  • 355
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نذير سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اک الٽي ڌار

هڪ وڏو فيصلو

هڪ وڏو فيصلو

اچو ته هڪ شعر پڙهون؛
عاشقن الله جي، محبت رکي منِ
سندي سڪ پرين، تَنَ ۾ آهي تَنِ جي

من = دل، هردو، هيئون، چت، قلب، چيتو، اندر، ضمير، وويڪ، جيء، آتما، روح، لاڙو، جهڪاء، ، رغبت، چاهه، خيال، ويچار، غور، خوض، ڌيان، خواهش، مرضي، نيت، ارادو (جامع سنڌي لغات صفحو 2692 ڊاڪٽر نبي بخش بلوچ سنڌي ادبي بورڊ)
تن = بدن، جسم، سرير، بت، ديهه، قالب
تن پرور = فقط پنهنجي تن کي پاليندڙ، آرام طلب.
تن پروري = جسم جي پالنا، آرام طلبي، آسائش.
(جامع سنڌي لغات صفحو 625 ڊاڪٽر نبي بخش بلوچ سنڌي ادبي بورڊ)
مٿئين وضاحت صرف ان لاء ڪئي آهي ته جيئن اسان کي مٿيون شعر چڱي نموني سمجهه ۾ اچي، ڇو ته اسان وٽ گهڻو مونجهارو هوندو آهي هنن لفظن کي سمجهڻ ۽ ان جي استعمال ۾.
لطيف سائين فرمائي ٿو ته منهنجو من الله لاء آهي ۽ منهنجو تن پرينء لاء آهي.
يعني منهنجو من، دل، هردو، هيئون، چت، قلب، چيتو، اندر، ضمير، وويڪ، جيء، آتما، روح، لاڙو، جهڪاء، ، رغبت، چاهه، خيال، ويچار، غور، خوض، ڌيان، خواهش، مرضي، نيت،
ارادو الله لاء آهي،
منهنجو من مولا جو آهي،
منهنجي سوچ پنهنجي حقيقي خالق لاء آهي....
(منهنجي من تي الله جو حق آهي، ان ۾ ( من ۾) اهو ئي رهڻو آهي)
منهنجو تن، بدن، جسم، سرير، بت، ديهه، قالب منهنجي پرينء جو آهي.
منهنجي بدن تي حق ان جو ئي آهي جيڪو منهنجو معشوق آهي،
جيڪو منهنجو محبوب آهي.
هتي هڪ ننڍڙو سوال ته ڇا پرين من ۾ ويٺل نه هوندو آهي؟
ڀلا جيڪو من ۾ هوندو سو ئي ته تن ۾ هوندو،
(من ۾ الا، سو تن ۾ الا سچل سائين)
من واري کي ئي حق آهي ته تن جو مالڪ ٿئي.
(هڪ ڳالهه ٻي به هتي واضع ڪجي،
من الله لاء آهي، جيڪو ان جو طالب آهي.
جيڪڏهن ٿوري دير لاء ان کي سمجهون ته جيڪو من ۾ اهو ئي تن ۾.... ته پوء فيصلو ٿي چڪو؟
جيڪڏهن ان کي فيصلو مڃجي ته من ۾ ته الله جي موجودگي سمجهه ۾ ايندڙ آهي، پر اڄ تائين ڪنهن جو تن الله سان ملي سگهيو آهي (نعوذبالله منها) اهو ته سوچڻ به ڪفر آهي)....
ته پوء من الله جو ۽ تن پرين جو، اهو ئي فيصلو آهي لطيف سائين جو.
ٿورو جديد لغت جي حوالي سان هن کي سمجهون ٿا.
ٻه شيون آهن
هڪ هارڊ ويئر؛
ٻيو سافٽ ويئر.
هارڊ ويئر ۽ سافٽ ويئر جي لاء وضاحت ڪيترن ئي طريقن سان ڪئي ويئي آهي.
هارڊ ويئر ؛ جنهن به شيء کي هٿ لائي سگهجي، ٽچ ڪري سگهجي.
سافٽ ويئر جو مطلب ٿيو، جنهن کي هٿ لائي محسوس نه ڪري سگهجي،
ٽچ نه ڪري سگهجي.
هارڊ ويئر ڪمپيوٽر جا اهي پارٽس، اهي شيون؛ مثال ڪيسنگ، چِپ، ميمري ڪارڊ، هارڊ ڊسڪ، ريم، ڊي وي ڊي پليئر وغيره اچي وڃن ٿيون.
انهن سڀني کي هارڊ ويئر جي آسان نالي سان سڏيو وڃي ٿو.
سافٽ ويئر ۾، ونڊوز، آفيس، ورڊ، ايڪسل، پاور پوائنٽ، اي ميل وغيره
انساني جسم ۾ دماغ هارڊ ويئر آهي……….
ان ۾ پلجندڙ سوچون سافٽ ويئر آهن.
هاڻي سمجهه ۾ اچڻ گهرجي سموري ڳالهه.
لطيف سائين جيڪا فتوى ڏني آهي اها سوچي سمجهي ڏني آهي.
اهو هڪ وڏو فيصلو آهي.
هو سوچي سمجهي ٻنهي شين کي يعني من ۽ تن کي الڳ رکي ٿو.
هاڻي اچون ٿا پنهنجي اصل مقصد تي؛
اسان گهڻو ڪري هنن ٻنهي لفظن جي استعمال وقت ڪنفيوز رهندا آيا آهيون پر هاڻي واضع ٿي ويو جنهن ڪري سموري رسالي ۾ جتي به من لفظ ايندو ته مٿئين معنى طور سمجهبو.
ساڳيء ئي ريت جتي تن لفظ ايندو ته انساني جسم طور يعني مٿئين مطلب طور سمجهيو ويندو.
هاڻي ساڳيو شعر ٻيهر پڙهو؛
عاشقن الله جي، محبت رکي منِ
سندي سڪ پرين، تَنَ ۾ آهي تَنِ جي
* * * * *
هاڻي وري ڪجهه ٻيا ساڳي ئي من ۽ تن جي گردان وارا شعر،
هن ئي شاعر جا.

سر سهڻي
سانڀارا سيئي، تن جنين جو طالبو،
من پريان نيئي، پڳهيو پاڻ ڳري.

اهڙن سڀني شعرن جي معنى انهن جي لاڳاپيل صفحن ۾ ڏبي.