گل جي خوشبو ۽ خوابن جي دنيا
ڏات ۽ ڏانءُ ڪنهن جي ميراث ناهن هوندا ۽ ان ۾ عمر جو ڪو به قيد ناهي هوندو. اسان جي دوست حاڪم گل جي سنڌي ادب ۾ هڪ نرالي سڃاڻ آهي. هن ننڍي عمر ۾ شاعريءَ جي سمورين صنفن ۾ پاڻ ملهايو آهي. سندس غزل، گيت، وايون،چوسٽا ۽ نظم مڪمل رڌم ۽ رچاءُ رکن ٿا. سندس نالو حاڪم ۽ تخلص گل ۽ هو مالهي ڳوٺ جو مهر آهي پر هو پنهنجي نالي جي هيشه ابتڙ ڪڏهن به حاڪم نه پر هڪ عام ڳوٺاڻو ۽ عوامي ماڻهو لڳندو آهي. سندس شاعريءَ ۾ سڳداسي چانورن جهڙو هڳاءُ آهي. حاڪم گل کي ادب جي اڀ تي رابيلن جهڙي خوشبو ڦهلائڻ لاءِ اڃان به وڌيڪ محنت ڪرڻي پوندي ته سندس پهرئين شعري مجموعي “ خواب مرڪي پيا” کي ادبي کيتر ۾ ضرور ڀرپور موٽ ملندي.
[b] خواجه ذوالفقار
[/b] سکر 10.04. 2006