غيرن جي محفل
واحد فرد هوس،
جنهنکي،
سادا ڪپڙا پهريل هئا!
هر ماڻهوءَ جون نظرون،
منهنجي سادگيءَ تي کتل هيون،
منهنجي مٿان،
طنز جو وسڪارو هو،
هر شخص پننجي زبان مان،
غلط نڪرندڙ لفظ،
مون مٿا اڇلائي رهيو هو!
اُهي سڀ ته هئاغير،
پر،
تنهنجي زبان به،
مون مٿان طنز ڪري رهي هئي
ڪاش!
مون کي خبر هجي ها،
تون خود غرض آهين!
ته پوءِ،
ڪڏهن به نه اچان ها،
غيرن جي محفل ۾!