شاعري

خوابَ مُرڪي پيا

حاڪم گل جي سنڌي ادب ۾ هڪ نرالي سڃاڻ آهي. هن ننڍي عمر ۾ شاعريءَ جي سمورين صنفن ۾ پاڻ ملهايو آهي. سندس غزل، گيت، وايون، چوسٽا ۽ نظم مڪمل رڌم ۽ رچاءُ رکن ٿا. سندس نالو حاڪم ۽ تخلص گل ۽ هو مالهي ڳوٺ جو مهر آهي پر هو پنهنجي نالي جي هيشه ابتڙ ڪڏهن بہ حاڪم نہ پر هڪ عام ڳوٺاڻو ۽ عوامي ماڻهو لڳندو آهي. سندس شاعريءَ ۾ سڳداسي چانورن جهڙو هڳاءُ آهي. حاڪم گل کي ادب جي اڀ تي رابيلن جهڙي خوشبو ڦهلائڻ لاءِ اڃان بہ وڌيڪ محنت ڪرڻي پوندي. اميد تہ سندس پهرئين شعري مجموعي ”خواب مرڪي پيا“ کي ادبي کيتر ۾ ضرور ڀرپور موٽ ملندي.
  • 4.5/5.0
  • 773
  • 236
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حاڪم گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خوابَ مُرڪي پيا

ڀلا ڪيئن پياري وساري ڇڏيندس،

ڀلا ڪيئن پياري وساري ڇڏيندس،
مٺي توکي ڇا لئه وساري چڏيندس،
ائين ڪيئن توکي وساري ڇڏيندس!

اهي نيڻ آلا، ڪڪر ۽ جهڙالا،
تنهنجي شاعريءَ ۾ منهنجا سڀ حوالا،
اه ڳل ڳراٽي، اها ڇوهه ڇاتي،
کڻي منهنجي تصوير سيني تو لاتي!
ڀلا ڪيئن پياري وساري ڇڏيندس!

منهنجون يادگيريون سميٽي سهيڙي،
اندر منجهه تن کي کنڊيري پکيڙي،
انهي آسري تي حياتي گذارڻ،
پڪارڻ، سنڀارڻ ۽ هر روز سارڻ،
ڀلا ڪيئن پياري وساري ڇڏيندس!

چڙهي ڪوٺي تي وار، آلا سڪائڻ،
چپن ئي چپن ۾ وري مسڪرائڻ،
منهنجي نانءَ تي توکي هر هر چڙائڻ،
۽ روزانو توکي سکين جو ستائڻ،
ڀلا ڪيئن پياري وساري ڇڏيندس!