شاعري

خوابَ مُرڪي پيا

حاڪم گل جي سنڌي ادب ۾ هڪ نرالي سڃاڻ آهي. هن ننڍي عمر ۾ شاعريءَ جي سمورين صنفن ۾ پاڻ ملهايو آهي. سندس غزل، گيت، وايون، چوسٽا ۽ نظم مڪمل رڌم ۽ رچاءُ رکن ٿا. سندس نالو حاڪم ۽ تخلص گل ۽ هو مالهي ڳوٺ جو مهر آهي پر هو پنهنجي نالي جي هيشه ابتڙ ڪڏهن بہ حاڪم نہ پر هڪ عام ڳوٺاڻو ۽ عوامي ماڻهو لڳندو آهي. سندس شاعريءَ ۾ سڳداسي چانورن جهڙو هڳاءُ آهي. حاڪم گل کي ادب جي اڀ تي رابيلن جهڙي خوشبو ڦهلائڻ لاءِ اڃان بہ وڌيڪ محنت ڪرڻي پوندي. اميد تہ سندس پهرئين شعري مجموعي ”خواب مرڪي پيا“ کي ادبي کيتر ۾ ضرور ڀرپور موٽ ملندي.
  • 4.5/5.0
  • 773
  • 236
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حاڪم گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خوابَ مُرڪي پيا

منهنجي سنڌ جا پيارا ماڻهو،

منهنجي سنڌ جا پيارا ماڻهو،
اجرڪ ٽوپيءَ وارا ماڻهو،
منهنجا جيءَ جيارا ماڻهو،
منهنجي سنڌ جا پيارا ماڻهو!

مک تي مرڪون يار سجائن،
پنهنجي سيني ساڻ لڳائن،
دشمن کي ڀي دوست بڻائن،
ڪيڏا هن دل واراماڻهو.

تنهنجي سڏ تي مور ٿي نچندا،
جيجل تو تي ساهه به ڏيندا،
جوان، جبل، جوڌا ٿي لڙندا،
منهنجا سنڌي سارا ماڻهو.

ڪيڏو من ۾ پيار رکن ٿا،
سونهن جو ڄڻ سنسار رکن ٿا،
محبت جو وهنوار رکن ٿا،
“حاڪم گل” موچارا ماڻهو.