منهنجا جذبا اکين ٿي زماني اڳيان،
شاعري ڪيئن توکي ڇڏي ٿو سگهان!.
سادڙا سولڙا بس اهي ئي اَٿَوَ،
پنهنجي شعرن ۾ جدت ڪٿان آڻيان!.
پيار مون کي ته توسان پرين ايترو،
جيترو جند سان، جيترو سنڌ سان!.
منهنجي جيون جي هڪڙي آ خواهش پرين،
منهنجو نالو اچي تنهنجي نالي پٺيان!.