پنهنجون يادون مون کان کسين ڇوٿو؟
دوست! ايڏو مون کي لٽين ڇو ٿو!
هو ويو آ رسي ته ڇا ٿي پيو،
مينهن وانگر وري وسين ڇو ٿو!
ڪيترا ڀوڳ، چرچا ٿيندا هئا،
ڳالهه ٿوريءَ تي اڄ چڙين ڇو ٿو!
ڏوهه ڪهڙو ڪيم، ٻڌاءِ کڻي،
غير رسمي طرح ملين ڇو ٿو!
ڦاڙ سڀيئي منهنجا ڦوٽو ته مڃان!،
تن کي ڀاڪر ڀري سمهين ڇو ٿو.
مون چيو ڪالهه، جيڪي محفل ۾،
ٻول هر بار سي ٻڌين ڇو ٿو.
آءُ ته توکي ڏيان لکي جيون،
ائين پرتي ڀلا رهين ڇو ٿو.
جو نه توکي سڃاڻي يار سگهيو،
ايڏو تنهن لاءِ تون لڇين ڇو ٿو؟