شاعري

خوابَ مُرڪي پيا

حاڪم گل جي سنڌي ادب ۾ هڪ نرالي سڃاڻ آهي. هن ننڍي عمر ۾ شاعريءَ جي سمورين صنفن ۾ پاڻ ملهايو آهي. سندس غزل، گيت، وايون، چوسٽا ۽ نظم مڪمل رڌم ۽ رچاءُ رکن ٿا. سندس نالو حاڪم ۽ تخلص گل ۽ هو مالهي ڳوٺ جو مهر آهي پر هو پنهنجي نالي جي هيشه ابتڙ ڪڏهن بہ حاڪم نہ پر هڪ عام ڳوٺاڻو ۽ عوامي ماڻهو لڳندو آهي. سندس شاعريءَ ۾ سڳداسي چانورن جهڙو هڳاءُ آهي. حاڪم گل کي ادب جي اڀ تي رابيلن جهڙي خوشبو ڦهلائڻ لاءِ اڃان بہ وڌيڪ محنت ڪرڻي پوندي. اميد تہ سندس پهرئين شعري مجموعي ”خواب مرڪي پيا“ کي ادبي کيتر ۾ ضرور ڀرپور موٽ ملندي.
  • 4.5/5.0
  • 773
  • 236
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حاڪم گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book خوابَ مُرڪي پيا

تانگهه وئي آ وڌي،

تانگهه وئي آ وڌي،
ايڏي تون ڏور ڇو!

توکي پائڻ لئه مون،
دنيا ساري ڇڏي،
ايڏي تون ڏور ڇو!

تون جو ناهين هتي،
ڏات وئي آ رُسي،
ايڏي تون ڏور ڇو!

تو سوا او پرين،
دل آ ڏاڍي ڏکي،
ايڏي تون ڏور ڇو!

آءُ مون ڏانهن منهنجا،
سڏڪا سانئڻ ٻُڌِي،
ايڏي تون ڏور ڇو!

تنها تنها مٺي،
ڪونه سگهندس رهي،
ايڏي تون ڏور ڇو!