ساٿ ڇني پرديس هلي وئي، ساٿ ڇني پرديس هلي وئي، منهنجي من جي راڻي ڙي! روئي رڙي ٿي، دانهون ڪري ٿي، منهنجي دل ويڳاڻي ڙي! ڪنهن کي ٻڌايان پنهنجو يارو، دردن جي آکاڻي ڙي! دنيا ڀر جا سور ڏئي وئي، “حاڪم” ڄاڻي واڻي ڙي!