آهه تنها زندگي ڄڻ تو بغير !
بي مزي آ بندگي ڄڻ تو بغير!
مان نه تنهنجي سونهن تي شاعر ٿيس،
سا اڌوري شاعري ڄڻ تو بغير!
منهنجي من ۾ جو جڙيل سپنن جو گهر،
بَرُ لڳي ٿو اي سکي ڄڻ تو بغير!
جيل جيڏي منهنجي هن جيون اندر،
ڪا رهي ناهي خوشي ڄڻ تو بغير!
تون جو ناهين مون کي ائين ڀاسي پيو،
دنيا دوکو آ لڳي ڄڻ تو بغير!
هاڻ “ حاڪم گل” جي آهي الوداع،
دل نه ٿي ڪا ٿي لڳي ڄڻ تو بغير!