عادت مٽي، نه عادتي، علت مور نه جاء، اُٺ پوي ڪڻڪ ۾ ته به ڪنڊا چونڊي کائي
چوندا آھن ته علتي ڪا عادت ڇڏي، جيئن ھڪ جواري کٽندو ته ٺِڪرين تي به جُئا ڪندو، ضرور ماچيس جون تيليون چورائي به علت پوري ڪندا، ائين علتون ۽ عادتون گھڻيون سماج ۾ موجود آھن، وڏي ۾ وڏي خطرناڪ عادت فتني خوري جي آھي، فتنه خور ھڪ وڏو ناسور آھي سماج لاءِ جيڪو در در باهه دُکائي، پنھنجن کان وٺي پاڙي ۾ دونھان مچائي، اڃان به اڳتي سنگت کان وٺي ڪنھن جي سٺي ڪاروبار کان ٿيندي ھر ھڪ فيلڊ ۾ لھي پوي بس، ٻن کي ڦٽائي پوءِ پيو لنگر کائي شيطان جو، اھڙا فرد لڪي نٿا سگھن پر وڏا ٽيڪنيڪل ماھر ٿين ٿا ڇو جو شيطاني قوت سندن سرپرستيءَ ڪندي رھي ٿي، اھڙو ھڪ ٽولو تولو مولو جي ور چڙھي ويو، تولو جو اوٻاسيون ڏيندي خالو جي ھوٽل تي پھچڻ چانهه جي ھنڍيءَ ڏانھن حسرت ڀرئين نظرن سان ڏسڻ، ايستائين سڪايل سوٽو اچي رسيس چانهه ۽ بسڪيٽ جو آڊر ڏئي تولو سان ڪچھريءَ ۾ لڳي ويو، تولو اڳئي سڃاڻندو هو ڇو جو سائينءَ سرمائي سان گھڻو گڏ گھمندو ھو، بس اچي جو مولو لاءِ تولو جي دل ۾ کڏ کوٽڻ شروع ڪيائين، وڏا داستان ڌريندو رھيو چوندو ويو، مولو ڪو ماڻھو آھي ڏس جڏھن بي روزگار ھو تڏھن ڏس اڄ وري نخرا پيو ڪري، سائين سرمائي اڳئي ئي توکي سيکاريو ھو پنھنجي ھٿ مان نه ڪڍ نڪري ويندؤ، ڏس سائين سرمائي سچ چيو ھو، ڏس اڄڪلهه ھو مولو وارو نئون سائين ڪنھن کي گاھه ئي ڪو نه ٿو وجھي پنھنجي ھٺ ڌرمي ڇڏي ئي نٿو، بس ھر وقت سچ جي رٽ لڳائي ويٺو آهي، بابلا اھو وقت ٽري رھيو آھي، بس نانگ نمونو ڪري ماڻھن کي ٺوڪون ڏيڻ گھرجن، حق ۽ سچ بس ڪتابن ۾ چڱو ٿو لڳي، راھ گناھ پاڻ سان گڏ اسان سڀني جي روزي تي لت هڻندو، وري اھڙيون جون حقيقتون ٿو ٻڌائي جو اسان ھاڻي لڪڻ ۾ ئي پورا، آئون ته ان مولو واري سائين کي صفا ڄٽ اُٺ ٿو سمجھان جيڪو ڪڻڪ جو فصل ۾ بيھي ڪري ڪنڊا چونڊي پيو کائي، ھي ڪو وقت آھي ھميشه ڪنڊا چونڊي کائجن، ماڻھو کي پنھنجي مفادن لاءِ سوچڻ گھرجي، ڇا انسانيت جا ٻين سڀ حق پورا ڪري ڇڏيا آھن باقي رڳو ھڪ مولو وارو سائينءَ بچيو آھي سمجھي ئي نٿو، پر اسان به ڇڏينداسون ڪو نه، ڪوشش ڪنداسون پاڻ جھڙو ڪري ڇڏيون، نه ته خوار ڪرڻ لاءِ گامو سچار جي ڪوڙي آئي ڊي تان اھڙيون جڙتون ڳالھيون جوڙي ھلائينداسين بقول سائين لکاني جي ماڻھو ان کي سچ سمجھندا، تولو يار تون ڌوڙ پائي مولو جي منھن ۾ توکي ڇا مليو تون اسان سان گڏ ٿي وڃ گڏجي ونڊ ورڇ ڪنداسين، آھي ته ٽولو وڏو پر جتي لالچي بازار ۾ اتي ٺڳ بُک ڪو نه مرندو، ڀلي مولو وارو سائين وڃي اُٺ وارا ڪنڊا ٽوڙي اسان ته گلن جون پتڙيون کائينداسين.