تاريخ، فلسفو ۽ سياست

نئين سنڌ جو سفر

نظرياتي سياست سان سالن جو ڳانڍاپو هئڻ ڪري علي حسن چانڊيي کي سنڌ جي قومپرست سياست ۾ هڪ خاص مقام حاصل آهي. ھي ڪتاب علي حسن چانڊيي جي  لکيل مختلف ڪالمن ۽ مضمونن جو مجموعو آھي. ھنن ڪالمن ۽ مضمونن ۾ سنڌ سان ٿيندڙ ناانصافين، سازشن، سنڌ جي سياسي مسئلن ۽ انھن جي پائيدار حل لاءِ حڪمت عملين ۽ عملي طريقن جو تفصيل ڏنو ويو آھي. ڪتاب ۾ شامل گهڻا ڪالم سنڌ جي موجودہ سياسي توڙي سماجي صورتحال جو عڪس آهن جيڪي علي حسن پنھنجي سوچ ۽ فڪر جي آڌار تي سڌن ۽ سادن لفظن ۾ ڪاغذ تي چٽيا آهن. هن پنھنجي ڪالمن ۾ نہ رڳو مسئلن جي نشاندهي ڪئي آهي پر گهڻين جاين تي جدوجھد جو گس پڻ ٻڌايو آهي. ھن دور ۾ سندس ھي ڪالم سنڌ ۾ تبديلي لاءِ ٿيندڙ جدوجھد جو ڪارج ۽ سياسي ڪارڪنن ۾ هڪ نئون اتساھہ پيدا ڪرڻ جو ذريعو بڻجندا. 

Title Cover of book نئين سنڌ جو سفر

وسڪاري کانپوءِ!

ڪجهه ساٿين فيصلو ڪيو ته ٿر تي مينهن وٺا آهن ۽ چون ٿا ته وسڪاري کانپوءِ ٿر ۾ هر طرف ساوڪ ئي ساوڪ نظر ايندي آهي، گاهه ڦٽندا آهن وڻن ۾ ساوڪ اچي ويندي آهي، سڄو ٿر اڇي ۽ ڪاري واري ڪاري ۽ ڳاڙهي جبل کي سائي لوئي ۾ لپيٽي ڇڏيندو آهي. اهڙي ئي خيال سان ٿر ڏانهن رخ ڪيوسين ٿر ۾ داخل ٿيڻ سان ئي بلڪل جيئن چيو وڃي ٿو ائين ئي نظر آيو هر طرف ساوڪ ئي ساوڪ اکين کي وڻندڙ منظر ۽ دل کي ڀائيندڙ منظر تمام گهڻي خوشي پئدا ڪئي. مينهن جي وسڻ ڪري هيٺاهين تي ترايون پاڻي سان ڀريل نظر آيون جتان ٿر جون ناريون مٽ مٿي تي رکي پاڻي ڀرڻ ٿي آيون ۽ ٻڪرين، رڍن ڳئن ۽ اٺن جي ولرن به اتان ئي پاڻي ٿي پيتو. ٿر ۾ مينهن وسن ٿا ته اُتان جي ماڻهن ۾ خوشي جي لهر پئدا ٿئي ٿي، ڇاڪاڻ جو ٿر بر آهي. جي مينهن نٿو وسي ته بَرَ کائڻ اچي ٿو اکين کي نٿو ڀاسي دل چوي ٿي ته ڏيهه ڇڏي پرڏيهه وڃجي. موت لامارا ڪري ٿو جڏهن ٿر ۾ ڏڪار اچي ٿو ته هزارين جانور مريو وڃن، جيڪي ٿر جي عوام جي معاشيات جو وڏي ۾ وڏو ۽ واحد ذريعو آهي. ٿرپارڪر جي ڪُل آبادي 13 لک آهي، هڪ اندازي موجب 40 لک جانور ٿر ۾ موجود هجن ٿا. ٿر ۾ بئراج جي پاڻي نه هئڻ ڪري لکين جانورن جو کاڌ خوراڪ جو ذريعو صرف مينهن وسڻ تي آهي. جڏهن ٿر وسي ٿو ته هر طرف خوشحالي نظر ايندي آهي. ماڻهن سان ملياسين چيائون ته وسڪارو ٿيو آهي، هاڻ خوش آهيون، جولاءِ ۾ ٻه چار ڀيرا سٺا مينهن پوڻ سان 40 لک جانورن لاءِ چئن مهينن جي خوراڪ جو بندوبست ٿيو وڃي.
پر جڏهن ڏڪار ٿئي ٿو ۽ اڪثر ٿئي ٿو، ڪڏهن ڪڏهن ٿر جي ماڻهن کان مينهن رسي ويندا آهن ۽ پوءِ هر طرف بي وسي لاچاري نظر ايندي آهي ٿر جي 13 لک آبادي جو تقريبن 45 سيڪڙو آبادي لڏ پلاڻ ڪندي آهي جو انهن کي سنڌ ڏانهن لڏ پلاڻ جو نالو ڏين ٿا اها لڏ پلاڻ به آءِ پي پي ايس وارن اصولن ۾ اچي ٿي. ڇاڪاڻ قدرتي آفتن يا ڪي هٿرادو معاملن جي ڪري لڏ پلاڻ ٿيڻ جي ڪري رياست جي حڪمرانن جي ذميواري هجي ٿي ته هو انهن جي مدد ڪن، ٿر وارن جو چوڻ آهي ته هڪ طرف آفت جي ڪري مال مريو وڃي ٿو جنهن تي روزگار ٿئي ٿو ٻيو ٿر ۾ ڪوبه وسيلو نه هئڻ ڪري ماڻهو بکن ۾ تباهه ٿين ٿا. بيمارين ۾ مبتلا ٿين ٿا ۽ سرڪار طرفان ڪابه سهائتا نه هئڻ ڪري لڏ پلاڻ کانسواءِ ڪوبه ٻيو چارو ناهي، ٿر پارڪر 21 هزار چورس ڪلو ميٽر جو علائقو آهي ان بر ۾ ساڍا 9 هزار چورس ڪلوميٽرن ۾ ڪوئلو دفن آهي، جنهن جي مٿان صرف 123 ميٽر واري جو تهه آهي ان کان پوءِ ڪوئلو جيڪو بجلي پئدا ڪري سڄي سنڌ ۽ پاڪستان جي 50 سالن کان به مٿي انرجي جا معاملا حل ڪري سگهي ٿو. دنيا جي مختلف ملڪن ۾ ٿر جي ڪوئلي کان به گهٽ ڪوالٽي وارو ڪوئلو نڪري ٿو اهو پنهنجي ملڪي معيشت ۾ اهم ڪردار ادا ڪري ٿو پر ٿر جي پيٽ ۾ پيل هي ڪارو سون جيڪو ٿرين جي ائين تقدير تبديل ڪري سگهي ٿو، جيئن سعودي عرب ۾ يو اي اِي دبئي جي بکايل غريبن جي جيڪي پڻ تيل جي پئداوار کان اڳ سنڌ جي ٿرين کان مختلف نه هئا. بلڪل ائين چوڻ غلط نه ٿيندو ته ٿرين تي وري رب رحمان ٿيندو هو جو وسڪارو ٿرين کي ساهه وجهي ڇڏيندو هو، پر مٿين عرب ملڪن ۾ مينهن نالي ڪا شيءِ نه هوندي آهي سالن پٺيان مڙئي ڪو ڪارو ڪڪر ڀلجي وسڪارو ڪري وري اڳتي وڌي ويندو آهي. اقتصادي ماهرن جي راءِ موجب ڪوئلي، گرينائيٽ پٿر ۽ ٻين ذخيرن جي نڪرڻ سان ٿر ۽ سنڌ دنيا جي امير ترين ملڪن ۾ شمار ٿيندا. افسوس هي آهي ته وقت جا حاڪم مسڪين ڏتڙيل ماڻهن جي زندگي ۾ ڪابه تبديلي نٿا آڻڻ چاهين.
ڄاڻي واڻي ٿر جي ماڻهن کي پوئتي رکيو پيو وڃي. ٿر مان اعليٰ ڪوالٽي جي چائنا ڪلي نڪري ٿي پر پنجاب جا صنعتڪار 75 سيڪڙو ٻاهران گهرائن ٿا، جيڪڏهن هو ٿر جي چائنا ڪلي کي اهميت ڏين هڪ ته کين سستي پوندي ٻيو ته ٿر جي خوشحالي ڏانهن هڪ قدم هوندو. ٿر گهڻو وقت تاريخي ڪردارن ڀالوا جي ماروي جيڪا عمر بادشاهه جي لالچن کي قبول نه ڪرڻ مزاحمت ڪرڻ جو بنيادي ڪارڻ ڪنهن دوست چواڻي ته اهڙي خوبصورت وطن ۽ نينهن جن ماروئڙن جي محبت ۽ آزاد هوائن کي ڀلا هو ڪيئن ڇڏي سگهي ٿي. روپلو ڪولهي جيڪو ڪارونجهر جي جيلن کي مورچو بنائي دشمن جي لاءِ للڪار بنجي ويو ۽ وطن تان قربان ٿي ويو، سامي ديري ڳوٺ جو مسڪين جهان خان کوسو جنهن پنهنجي زندگي جو سمورو وقت ٿري ماڻهن جي حقن لاءِ وڙهندي گذاريو پر سندس خاندان بکون پيو ڪاٽي پاڻ ساهه ڏئي ويساهه پئدا ڪري ويو پر هن جا پويان ڪهڙي حالتن ۾ آهن ڪنهن کي ڪا به خبر ناهي، پر خير دنيا جا سمورا عظيم ماڻهو پنهنجو رت ست ڏئي پاڻ ملهائي ويا ۽ امر ڪردار بنجي ويا. اُهو ٿر جتي وک وک تي ڳجهن ادارن جا ماڻهو گهمن ٿا. ڇاڪاڻ جو پاڙي ۾ اهڙو ملڪ آهي جيڪو شايد سڀ کان وڏو دشمن هجي اها ٻي ڳالهه آهي ته محمود غزنوي ننگر ڀرسان ڀوڏيسر ۾ جين مذهب جو تاريخي مندر ڊاهي مسجد جوڙائي. هن پار ۽ هن پار جا ماڻهو ۽ جانور صدين کان هيڏانهن هوڏانهن ايندا رهيا آهن. ڇاڪاڻ جو وطن ساڳيو هو. ساڳي ٻولي، ساڳي تهذيب، مور هن پار به ٽهڪي ٿو ۽ آزاد هيو ۽ هن پار به ساڳي ٽهڪ ڏئي ٿو، بس فرق اچي ويو ته مذهب ۽ سياست وطن کي ورهائي تارن جا لوڙها لڳائي ڇڏيا آهن.
ٿر جي هر ماڻهو جي چرپر تي ائين نظر رکي وڃي ٿي جيئن باز پري کان پنهنجي خوراڪ تي نظر رکي ٿو، قاصبو ۾ تاريخي مندر ڏسڻ وقت نابين يوسف ۽ سندس ساٿين جو راڳ ٻڌوسين، مائي ڀاڳي جا ٻول ٻڌي ٿر سان انسيت ۽ محبت ۾ اضافو ٿيو.
رات به مينهڙا اُٺا
۽ کڙي نيم ڪي نيچي مين تو هيڪلي.
واپسي تي ڪارونجهر جي ڪور مٿان ڌاٻو ڪيو سين، نابين يوسف جي پٽ جمال سان ملاقات ٿي ان ٻڌايو ته هتان کان صرف ٽن ڪلو ميٽرن تي ساڳيو ئي ٿر آهي پر اتي پاڻي هر وقت موجود آهي، سموريون ميداني زمينون سرسبز آهن ۽ اتان جا ماڻهو خوشحال آهن. هن چيو ته ميٽرڪ ۾ پڙهان ٿو پر بابا سان ڍولڪ به وڄايان ٿو، ڇو جو اسان مڱڻهارن جو واحد ذريعو راڳ آهي. ماڻهن کي خوش رکون ٿا ۽ پنهنجي پيٽ جي بک اجهايون ٿا. مٺي پريس ڪلب ۾ صحافي دوست کاٽائو جاني سان ڪچهري ٿي، هو لاجواب آهي کلي کيڪاريائين دل سان ويهاري حال اوريائين ٿر متعلق کوڙ ساري معلومات ڏنائين. هن جي خيال ۾ ٿر جي مسڪين ماڻهن سان سياستدانن سميت سماجي اڳواڻن ۽ ٿر ۾ اين جي اوز جا ڄار وڇايل آهن ۽ ٿرين جي نالي تي ڪروڙين روپيا حاصل ڪن ٿا پر ٿرين جي تقدير ۾ تبديلي اڃان اچڻ جو نالو ئي نه ٿي وٺي...! مطلب ته ٿر وسيلن ۾ مالا مال آهي. 175 ارب ٽن ڪوئلو آهي. چائنا ڪلي جا اڻ کٽ ذخيرا آهن. دنيا جو مڃيل گرينائيٽ ۽ ٻيا قيمتي پٿر موجود آهن. ٿر جي جاگرافي جي لحاظ سان ننڍن وڏن پهاڙن ۽ واري جي دَڙن ۽ ميداني علائقن ۾ مينهن وسڻ کان پوءِ ان جي سونهن يورپ جي لنڊن کان مانچسٽر وڃڻ وقت وارن نظارن ۽ سوئيزر لينڊ کان ڪنهن به طريقي سان گهٽ ناهن جتي دنيا مان لکين ماڻهو سياحت لاءِ وڃن ٿا پر هتي ڪو به بندوبست نه هئڻ ڪري ٿر کي پوئتي رکيو ويو آهي. ٿر جو 85 سيڪڙو پاڻي زهريلو آهي، جيڪو پيئڻ لاءِ منع آهي، جنهن سان ڳوٺاڻن ۾ بيماريون جنم وٺن ٿيون. ننگرپارڪر جي نياڻين جو اسڪول جيڪو 13 سالن کان بند پيل آهي. ٿرپارڪر ۾ ٻه سيڪڙو مشڪل سان نياڻيون تعليم حاصل ڪن ٿيون. ٿرپارڪر جا 23 سئو ڳوٺ آهن، 95 سيڪڙو آبادي ٻهراڙي ۾ رهي ٿي. مونکي حيرت ٿي ته خوشحال ٿر جا ماڻهو روڊن تي ٻيهر نه رڳو کنڀيون ۽ سبزيون وڪڻي رهيا هئا. پر ماڻهو پنندي به ڏٺاسين. سندن منهن تي مرڪون نظر نه ٿي آيون هن ٿر مان ڪيئي ماڻهو وزيراعليٰ ۽ وزيراعظم بڻيا. ٿر جي ماڻهن پنهنجي ووٽ جي طاقت سان ماڻهن کي ته سگهه بخشي پر پنهنجي آئيندي لاءِ ڪجهه به نه ڪيو. قدرت ٿر تي ڪڏهن ڪڏهن مهربان ته ٿئي ٿي پر ٿر جي وسيلن جو تڪڙو استعمال ڪري صدين جي بک ۽ اڃ ختم ڪئي وڃي. ماروي جي هن ديس جي ماڻهن کي محبت جي ضرورت آهي. غير معمولي معاشي استحڪام لاءِ ڪوششون وٺي هر سال ٿيندڙ لڏ پلاڻ کي روڪيو وڃي. بک ۽ بدحالي جي باوجود ٿرين جي محبت نه وساري سگهبي. وسڪاري کانپوءِ ۽ ٿرين لاءِ روحاني خوشي نظر آئي پر سندن ٻار بکايل ڏٺم حقيقي خوشين کان محروم نظر آيا. شال ٿري ٿر ۾ هميشه آباد رهن پنهنجن وسيلن جا مالڪ بڻجن.(آمين)