”حمل فقير“
پاڻ جيتوڻيڪ سرائيڪي هو، پر سنڌي زبان تي ڪافي لاڀ حاصل ڪيو هئائين. پنهنجي خوش طبعي ۽ علمي لياقت جي ڪري تمام گھڻو مشهور ٿي ويو. پاڻ لنواري وارن جو مريد هو ۽ ٽالپرن جي دور جو عوامي شاعر هو. سندس ڪلام ايترو ته مشهور آهي جو عام و خاص ماڻهوسندس بيت جھونگاريندا رهن ٿا.
حمل فقير جي ڪتابن ۾ “ ڪلياتِ حمل” ته سڪ جي داستانن سان ڀريل آهي ڇو ته سڪ جو دل جي گھرائيءَ سان گهاٽو تعلق آهي. ان کانسواءِ سندس ڪليات جي يارهن داستانن ۾ دوستن ۽ يارن جي بيوفائي جو پڻ ذڪر ڪيو ويو آهي. حمل فقير طبيعت جو تمام سادو هو، پاڻ هميشه سائو پهراڻ ۽ سائي پڳ ٻڌندو هو. آخر 71 ورهين جي عمر ۾ 2 صفر 1296هه بمطابق 1880ع ۾ وفات ڪيائين. سندس آرامگاهه ساڳي ڳوٺ جي ڀرسان ابراهيم شاهه واري مقام ۾ آهي، جتي هر سال وڏو ميلو لڳندو آهي.