تُنهنجو اڄُ خطُ جيئن مليو آهي
ساههُ مُنهنجي سَرير پيو آهي
توکي مُنهنجي دُکن جي ڪهڙي خبرَ
تو ته مونتي سَدا کِليو آهي
چنڊُ تارن جي ميڙَ کان وڇڙي
راتِ جو ڪيترو رُليو آهي
هُن مونکي ڇڏيو وساري ته
اُڀُ ڪهڙو ڀَلا ڪِريو آهي؟
لمحي لمحي لڳايو آهي کاٽُ
لمحي لمحي ٺَڳيو ڦريو آهي
مُنهنجي اندر جو هو هٺيلو شخصُ
گھٽجي گھٽجي مري رهيو آهي
ڪوڙ ـ بازاريُن ۾ ماڻهوءَ جو
اگھهُ ڪيڏو ڪِري پيو آهي.
چهرو چهرو پنن جيان ويو ڇڻي
شهرُ ڀڙڀانگ ٿي ويو آهي
توکان وڇڙي اُداس ماڻهو گُل
سجَ وانگي جلي رهيو آهي.