شاعرُ جاڳي، تارا جاڳن
اکڙين ۾ اوجاڳا جاڳن
سُتيون پيون ساڀيائون آهن
سپُنا ئي ويچارا جاڳن
هر ڪمُ سولو ٿي پوندو جي
دل جاڳي دل وارا جاڳن
اڄُ جو غَمُ ئي ڪافي آهي
اڄُ ته نه گھاوَ پُراڻا جاڳن
مُنهنجن سوچُن سان گڏجي ٿا
تُنهنجي گھرَ جا رستا جاڳن
ڪُجُهه آهي جو نڪرڻ چاهي
اندرَ ۾ ٿا لاوا جاڳن
ماڻهو موتَ جي ننڊَ سُتل ۽
تاريخُن جا صُفحا جاڳن
نقشي ۾ تبديليون اينديون
ذهنن ۾ ٿا ويڇا جاڳن
گُل دُکن ۾ گھيريلُ اهي
هر پاسي ٿي ڪنڊا جاڳن.