ڏاڍا ڏُکَ مليا هن
هيلَ ته خوشيُون آڻ
ڏاڍا ڏُکَ مليا هن.
چاهتَ پنهنجي ڀورِ ڀورِ، جذبا رتوڇاڻِ،
ڏاڍا ڏُکَ مليا هن.
يادُن آندي پاڻ سان، اکڙين ۾ آلاڻِ
ڏاڍا ڏُکَ مليا هن.
کليو مُنهنجي حالَ تي، رُنس جنهن جي ڪاڻِ،
ڏاڍا ڏُکَ مليا هن.
جندڙي جھوني ناوَ آ، وقتُ جيئين مهراڻ،
ڏاڍا ڏُکَ مليا هن.