شاعري

ڏينهن ڏٺي جا سپنا

اياز گُل جي شاعري جو ڪتاب ”ڏينهن ڏٺي جا سپنا“ حاضر آهي. هي ڪتاب سندس چونڊ غزلن، واين، گيتن، نظمن ، ترايل ۽ ٽيڙن تي مشتمل آهي۔ نصير مرزا لکي ٿو:
”گُل، گھڻو ڪري شاعريءَ جي سڀني صنفُن ۾، سڀني فارمن ۾، لفظن جي ايڪسرسائيز ڪئي آهي، پر سندس غزل، کيس جيڪا آئيڊنٽٽي ڏني آهي، ان کان ڀَلا ڪيرُ آگاههُ ڪونهي، پر گُل جي ڪريڊٽ ۾ ڪي ٻيون به ته صنفُون آهن. بلڪل آهن! مثال طور، گيت.... اڇا! ٿيندو هينئن آهي جو، غزل اهو شاعر سُٺو لکندو آهي، جنهن کي عشق جو ڪمپليٽ نه، ته به ڪُجھُه تجربو هوندو آهي، ۽ گيت لکڻ لاءِ وري ”وڇوڙي“ جو تجربو هُجڻُ ضروري آهي. هن سَمي، هيءُ جو گُل جا غزل پاسيرا رَکي، سندس هي مٺڙا گيت ويٺو پڙهان ٿو ته، حيران پيو ٿيان.“
  • 4.5/5.0
  • 6103
  • 1109
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڏينهن ڏٺي جا سپنا

سجَ لهندي جو ڪو منظرُ آهيان

سجَ لهندي جو ڪو منظرُ آهيان
مان انڌيري ڳَليءَ جو گھرُ آهيان

ڪالهه ڀي دردَ ئي هُئا، اڄُ ڀي
ڪنهن اُداسيءَ جو منتظر آهيان

تُنهنجي يادُن جُون پناههَ گاهُون مليون
هاڻي هَر خطري کان ٻاهر آهيان

هُن جي ورتاءَ مان لَڳي ٿو ڄڻُ
ماڻهو ناهيان مان ڪو پٿَرُ آهيان

مُنهنجي جذبن جو ڇو خيالُ ڪندينءَ
ڪهڙو آخر مان معتبر آهيان

دردَ ٻارن جيان ٿا رانديون ڪَن
پڪَ ـ سِري گھرَ جو پَڌرُ آهيان

هر عِبادتَ آ، مُنهنجي اندرَ ۾
مان ئي مسجد، مان ئي مندر آهيان