شاعري

ڏينهن ڏٺي جا سپنا

اياز گُل جي شاعري جو ڪتاب ”ڏينهن ڏٺي جا سپنا“ حاضر آهي. هي ڪتاب سندس چونڊ غزلن، واين، گيتن، نظمن ، ترايل ۽ ٽيڙن تي مشتمل آهي۔ نصير مرزا لکي ٿو:
”گُل، گھڻو ڪري شاعريءَ جي سڀني صنفُن ۾، سڀني فارمن ۾، لفظن جي ايڪسرسائيز ڪئي آهي، پر سندس غزل، کيس جيڪا آئيڊنٽٽي ڏني آهي، ان کان ڀَلا ڪيرُ آگاههُ ڪونهي، پر گُل جي ڪريڊٽ ۾ ڪي ٻيون به ته صنفُون آهن. بلڪل آهن! مثال طور، گيت.... اڇا! ٿيندو هينئن آهي جو، غزل اهو شاعر سُٺو لکندو آهي، جنهن کي عشق جو ڪمپليٽ نه، ته به ڪُجھُه تجربو هوندو آهي، ۽ گيت لکڻ لاءِ وري ”وڇوڙي“ جو تجربو هُجڻُ ضروري آهي. هن سَمي، هيءُ جو گُل جا غزل پاسيرا رَکي، سندس هي مٺڙا گيت ويٺو پڙهان ٿو ته، حيران پيو ٿيان.“
  • 4.5/5.0
  • 6075
  • 1097
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڏينهن ڏٺي جا سپنا

ترائيل

1.

سرڳُ ۽ عيشُ ڪينَ ٿو گھُرجي
پيارُ گھُرجي رُڳو ٿو آدَم جو
جذبو ڪنهن مُلهه ڪينَ ٿو تُرجي
سرڳُ ۽ عيشُ ڪينَ ٿو گھُرجي

ٻِئي جي مرضِيءَ سان جنهن ۾ ٿو چُرجي
سرڳُ اهڙو ڀلا، آ ڪنهن ڪَم جو؟
سرڳُ ۽ عيشُ ڪينَ ٿو گھُرجي
پيارُ گھُرجي رُڳو ٿو آدَم جو

###


2.

مون کي گُذريل ڪنهن گھَڙيءَ وانگر وِساري ڇڏ تُون
پاڻَ تي شهرُ اجايو ٿي کِلائين سانئڻ!
لُڙڪ ڳلڙن تان اُگهي، سينڌِ سنواري ڇڏ تُون
مون کي گُذريل ڪنهن گھَڙيءَ وانگر وِساري ڇڏ تُون

پنهنجي دل مان مُنهنجي يادُن کي ڌڪاري ڇڏ تُون
ڇو ٿي تيليءَ جيان دُکين، جيءُ جَلائين سانئڻ!
مون کي گُذريل ڪنهن گھَڙيءَ وانگر وِساري ڇڏ تُون
پاڻَ تي شهرُ اجايو ٿي کِلائين سانئڻ!

###

3.

تُنهنجي روئڻ تي رُوحُ روئي ٿو
کِل، مُونکي به آ، کِلاءِ پرين!
اَهنجُ مُنهنجي اندرَ کي لوئي ٿو
تُنهنجي روئڻ تي رُوحُ روئي ٿو

سُور ۽ پُور دل ۾ پوئي ٿو
ٽهڪَ جي سُرَ ۾ سُرُ مِلاءِ پرين
تُنهنجي روئڻ تي رُوحُ روئي ٿو
کِلُ مُونکي به آ، کِلاءِ پِرين!

###

4.

اچو ته مُرڪندي موڪِلايُون مٺا!
جُدا ٿيڻَ تي لُڙڪَ لاڙيُون ڀَلا ڇو؟
سڀئي دردَ دل ۾ دٻايُون مِٺا!
اچو ته مُرڪندي موڪِلايُون مٺا!

جي گُذريُون گھَڙيُون سي ڀُلايُون مٺا!
هي ڪُجھُه پَل سُکن جا ڀي ساڙيُون ڀَلا ڇو؟
اچو ته مُرڪندي موڪِلايُون مٺا!
جُدا ٿيڻَ تي لُڙڪَ لاڙيُون ڀَلا ڇو؟