شاعري

ڏينهن ڏٺي جا سپنا

اياز گُل جي شاعري جو ڪتاب ”ڏينهن ڏٺي جا سپنا“ حاضر آهي. هي ڪتاب سندس چونڊ غزلن، واين، گيتن، نظمن ، ترايل ۽ ٽيڙن تي مشتمل آهي۔ نصير مرزا لکي ٿو:
”گُل، گھڻو ڪري شاعريءَ جي سڀني صنفُن ۾، سڀني فارمن ۾، لفظن جي ايڪسرسائيز ڪئي آهي، پر سندس غزل، کيس جيڪا آئيڊنٽٽي ڏني آهي، ان کان ڀَلا ڪيرُ آگاههُ ڪونهي، پر گُل جي ڪريڊٽ ۾ ڪي ٻيون به ته صنفُون آهن. بلڪل آهن! مثال طور، گيت.... اڇا! ٿيندو هينئن آهي جو، غزل اهو شاعر سُٺو لکندو آهي، جنهن کي عشق جو ڪمپليٽ نه، ته به ڪُجھُه تجربو هوندو آهي، ۽ گيت لکڻ لاءِ وري ”وڇوڙي“ جو تجربو هُجڻُ ضروري آهي. هن سَمي، هيءُ جو گُل جا غزل پاسيرا رَکي، سندس هي مٺڙا گيت ويٺو پڙهان ٿو ته، حيران پيو ٿيان.“
  • 4.5/5.0
  • 6075
  • 1097
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڏينهن ڏٺي جا سپنا

مُنهنجي نظر هلي وئي آهي تُنهنجي گاڏي سان

مُنهنجي نظر هلي وئي آهي تُنهنجي گاڏي سان
پليٽ فارم تي بيٺو آهيان، انڌن وانگي مان

توکي وڃڻو ئي هو تُنهنجي، ڪا مجبوري هوندي
ڪهڙي پوءِ شڪايتَ توسان، ٽرين سان سنگنل سان

جيونُ اڄُ به خالَ، سوالَ، عجب نشانيُن جهڙو!!
پاڻَ کي سمجھي ڪينَ سگھيوهان، توکي ڇا سمجھان

هن ڳليءَ کان هُن ڳليءَ ڏي ذري ذري ڀٽڪان ٿو
وقت جي تيز هَوائُن ۾، اخبار جي ٽڪري جيان

ٻاهران توکي دوست!، برابر ٺيڪ ٺاڪ لڳندو هوندس
اندران آءٌ اُڏوهيءَ کاڌلُ ڪاٺيءَ جيان آهيان

ماڻهوءَ جي هٿَ ۾ بندُوقون، مون کي ڪا پرواهَه؟
مون کي خوفُ اچي ٿو تُنهنجي هٿَ جي پٿر کان

هُونئن ته ڏينهن کان دروازو کُليو ئي ناهي پرَ
تُون ٿورو کڙڪائي ڏسُ ته، شايد کُلي پَوان

ويندي ويندي تُنهنجي نرمل نيڻن ۾ موتي
هر هر ساڳيو ساڳيو منظرُ، ڏسان، لُڇان، ڦٿڪان

سنجھان کان تُنهنجو، تُنهنجن ڳالهين جون يادُون
سنجھا کان ئي مَنُ ڏاڍو بيزار آ دُنيا کان.