شنينهن ساڳيو نه نگاهُون ساڳيون
ڪيئن رَهنديون اُهي ٻانهون ساڳيون
تُون ۽ مان دوست! بدلجي وَياسي
پَر نه بدليُون اُهي راهُون ساڳيون
پيارَ جو سفرُ شروع ”آهَه“ سان ٿيو
۽ رهيون ڀي وڃي آهون ساڳيون
اڄُ به مهراڻُ سڄو مياڻي آ
لاٽَ جُون ٻاٽَ تي ڪاهون ساڳيون
هيءَ ڊگھِي رات سهي کُٽندي ضرور
دردَ رهندا نه پو دانهون ساڳيون.