مونکي درياهَه جيان پائي وَئي آ
هڪَ نظر اهڙو ته گھائي وَئي آ
آءٌ چاهيان ڀي نه جُڙِي سگھندُس
ايئن ٽُڪرن ۾ ورهائي وَئي آ
مونکي آئي ته کِلائڻَ لاءِ هُئي
پنهنجي پوتي به پِسائي وَئي آ
رنجشون، نفرتُون، دوريُون ئي سَهي
زندگي ڪُجھهُ ته بَچائي وَئي آ
آئي ۽ وَئي هَلي، لَٽي جيونُ
واءُ هُئي، ڌُوڙ اڏائي وَئي آ
باکَ جي ڦُٽڻ جو يقين ڏئي
آخري ديپُ اُجھائي وَئي آ
جڳَ تي ڪهڙيون مَيارُون ٿينديون؟
هوءَ ئي جڏهن لنوائي وَئي آ