لفظَ ڳوليندا رهيا سي ٻيئي
رات، چُپ چاپ ئي لنگھي ويئي
هُن جي مُرڪڻ ۾ آ الائجي ڇا
مُرڪندا هونئن ته رَهن ٿا ڪيئي
پنهنجو جيونُ به وڃي ها سُڌري
هٿُ، هٿَ ۾ جي ڇڏي ها ڏيئي
پاڻَ به سردُ ٿي ويا سي ۽
جڳَ جي دل به ٺَري پيئي
راتِ رُلندا رهياسي ٻين تائين
هيکلائي، اُداسي، مان، ٽيئي
تُنهنجي وڇڙڻ جي حادثي کان پوءِ
حادثا ڪَرَ کَڻي اُٿيا ڪيئي
وقتُ، زخمن کي ته ڀَري ٿو ڇڏي
دردَ پر دوست! رهن ٿا سيئي.