تُنهنجي جنم ڏينهن تي
نيڻَ ـ نهارن کان به ڏُور
روشنين جي شهر وچ ۾ ڪٿي
ڪنهن جڳمڳ جڳمڳ گھرَ ۾
ٺيڪ هن وقت سنجها جي ويلي
هڙئي رنگَ گُلابن جا
سجائي مُک تي
پنهنجن پيارَن جي ننڍڙي ميڙ ۾ تُون
ڍنڍَ ۾ نيل ـ ڪنول وانگي ڀاسندي هوندينءَ
۽ جڏهن ساريُون وسائي شمعون
برٿ ڊي ڪيڪُ ڪٽيو هوندو تڏهن
جاڳي پَيا هوندا چؤطرف ان پل
”هيپي برٿ ڊي ٽو يو“ جا آواز
ٺيڪ ان وقت سنجھا ويلي مان
( مان جو توساڻ حياتي گُذارڻ چاهيان
پر جنم ـ ڏينهن به تُنهنجو توسان
ڪينَ آهيان جو گُذاري سگھيو)
مان اُهو ساڳيو مان
پنهنجي ڪمري جي قبر ۾ پوريل
تُنهنجي يادُن جي سحر ۾ جڪڙيل
شهر تُنهنجي ڏي مُنهن ڪري ٿو چوان:
”هيپي برٿ ڊي ٽو يو او فرينڊ!
هيپي برٿ ڊي ٽو يو او فرينڊ!! “