وعدي خلافي
تُون ۽ مان
روزُ هَر راتِ سُمهڻَ کان اڳ ۾
هڪٻئي جي ڪري
گھَر ڏي مُنهن
دوست!
چونداسين ”خُدا حافظ“، سو
تُون به هر راتِ ائين ڪَيو هوندو
مون به هر رات ائين ڪَيو آهي
معافُ مونکي ڪجانءِ دوست!، مگر
رات وعدي خِلافي ٿي وَئي
روئندي راتِ ئي لنگھي وَئي.