شاعري

ڏينهن ڏٺي جا سپنا

اياز گُل جي شاعري جو ڪتاب ”ڏينهن ڏٺي جا سپنا“ حاضر آهي. هي ڪتاب سندس چونڊ غزلن، واين، گيتن، نظمن ، ترايل ۽ ٽيڙن تي مشتمل آهي۔ نصير مرزا لکي ٿو:
”گُل، گھڻو ڪري شاعريءَ جي سڀني صنفُن ۾، سڀني فارمن ۾، لفظن جي ايڪسرسائيز ڪئي آهي، پر سندس غزل، کيس جيڪا آئيڊنٽٽي ڏني آهي، ان کان ڀَلا ڪيرُ آگاههُ ڪونهي، پر گُل جي ڪريڊٽ ۾ ڪي ٻيون به ته صنفُون آهن. بلڪل آهن! مثال طور، گيت.... اڇا! ٿيندو هينئن آهي جو، غزل اهو شاعر سُٺو لکندو آهي، جنهن کي عشق جو ڪمپليٽ نه، ته به ڪُجھُه تجربو هوندو آهي، ۽ گيت لکڻ لاءِ وري ”وڇوڙي“ جو تجربو هُجڻُ ضروري آهي. هن سَمي، هيءُ جو گُل جا غزل پاسيرا رَکي، سندس هي مٺڙا گيت ويٺو پڙهان ٿو ته، حيران پيو ٿيان.“
  • 4.5/5.0
  • 6075
  • 1097
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڏينهن ڏٺي جا سپنا

سوايون

مُنهنجي بڻجي وئي ڪمزوري آ
هڪ ڇوري جا پاڻَ زوري آ.

اُها گھَڙِي به حياتيءَ ۾ هيلَ آئي آ
هُجوم ۾ ٿا رَهون پوءِ به هيڪلائي آ.

هرڪو ماڻهو ڏُک ڏيندو ٿو وڃي
مُون کي ڄڻُ ڪائي خوشي گھرجي نه ٿي.

مُنهنجي دل جا دروازا، کڙڪائڻ بند ڪري ڇڏ
هاڻي ڪوڙين ڳالهيُن سان پرڀائڻ بند ڪري ڇڏ.

هاڻي جي ڪنهن موڙَ تي گڏبو
ڏسي ڪري مُنهن ڦيري ڇڏبو.

تُون نه مِلندينءَ اُداسُ ٿي ويندُس
مان جيئڻ مان نراسُ ٿي ويندُس.

جاڳ هوندي به خُواب ۾ آهيُون
دوستؤ! بس عذاب ۾ آهيُون.

نيٺ پڙهڻو ئي توکي پوندو پرين!
پاڻَ تنهنجي نصابَ ۾ آهيُون.

تُون ۽ مان باوفا رهيا سي پرين!
بيوفا ٿي وَيُون مگر راهُون.

زهرُ ڍُڪ ڍُڪ ڪري پيئڻ چاهي
هو گھڻو وقت ٿو جيئڻُ چاهي.