”پراڻي مڌ ۽ ماکيءَ جهڙا يار“
هيرآباد، ٽنڊو ولي محمد جتي مان پئدا ٿيس، اُنهن گهٽين ۾ رانديون رهي وڏو ٿيس، ٽنڊو ولي محمد ۾ چند پراڻا دوست اڄ به رهندا آهن، قدير سومرو، اڪبر سمون، مُنير ڀٽي، رفيق ڀٽي، اسماعيل سومرو عرف نانا، انهن دوستن سان اڄ به رابطو آهي، مان هفتي ۾ هڪ ٻه ڀيرا شهر ويندو آهيان، دوائون يا گهر جو ڪو سامان وٺڻ ته انهن يارن وٽان به چڪر ضرور لڳائيندو آهيان، ٽنڊو ولي محمد ۾ اڪبر سمون جيڪو راڄائتو ۽ تڏي جو مڙس ماڻهو آهي، اهو پنجاهه سالن کان پنهنجي اوطاق تي روزانو محفل مچائيندو آهي، جتي ٽنڊي جا پُراڻا دوست، جن مان ڪجهه لڏي قاسم آباد لطيف آباد يا بلديه ۾ هليا ويا آهن، اُهي به اڪثر ايندا آهن، سڀ رٽائر ۽ وانڌا آهن، پوءِ تقريبن روزانو شام جو اڪبر وٽ محفل مچائيندا آهن، ڪلاڪ ٻن لاءِ روح رهاڻ ڪندا آهن، اڪبر سمون جيئن ته وضعدار، راڄا ريت وارو مجلسي ماڻهو آهي، تڏي جو مان مرتبو رکڻ وارو، اهو هر ايندڙ دوست ۽ مهمان جي خواهش مُطابق خدمت ڪندو آهي، اسماعيل عرف نانا جنهن جو گهر ٽنڊي ۾ آهي، روزانو پنهنجي گهر مان پاڻ هٿن سان بهترين ڪڙڪ ايلائچي واري چانهه ٺاهي کڻي ايندو آهي، پيار سان سڀني کي پيئاري خوش ٿيندو آهي. سڀ دوست مُحبت ڪرڻ وارا، هڪ ٻي جا همدرد ۽ مدد گار آهن، اُتي به علمي ادبي ڪچهري ٿيندي آهي، هر موضوع تي، دين ڌرم، قوم وطن، سياست ۽ سائنس، بين الاقوامي حالتن تي به سير حاصل بحث مباحثا ٿيندا آهن، پارٽي جا حيدرآباد ۾ پروگرام ۽ فنڪشن ٿيندا آهن ته اسان سڀ گڏجي شريڪ ٿيندا آهيون، اڄ به سڀ قومي عوامي تحريڪ، پليجو صاحب جا ڪارڪن آهن، اڄ اياز لطيف پليجو کي پنهنجو ليڊر سمجهندا آهن، اڄ به کين يقين آهي ته سنڌ ۾ جيڪڏهن حقيقي پارٽي ۽ سچا ليڊر آهن ته پليجو صاحب وار اآهن، سنڌ جو مستقبل انهن سان وابسته آهي، اهي ئي اڳتي هلي سنڌ جي نجات جو وسيلو بڻجندا.