ڪيئن ڀلايان مان دل جي راڻي کي
دلربا جي حسين ماڻي کي.
ڪو برو ياڀلو نه چئي ڀلجي،
شهر جانان جي لاڙڪاڻي کي.
راهه حق جي کان ڪيئن هٽنداسين،
۽ نه ڏربو ڏسي ڪنهن گهاڻي کي.
جيڪو آهي مٺا سو اڄ ئي آ،
ڪنهن ڏٺو آ، ڀلا سڀاڻي کي
ڪنهن جي نالي اڃان نه ٿي سڏجي،
سال ٿيا هن سندس سماڻي کي.
ڪنهن تي ايڏي چٿر چڱي ڪونهي،
ڪاڻو چئبو آ، ڪين ڪاڻي کي.
عشق “صابر” وڏي بلا آهي،
ٿو اياڻو بڻائي سياڻي کي.