شاعري

ڪڏهن ورندين

صابر سيدپوري جي شاعري سندس جذبن جي عڪاس آهي. جنهن ۾ شعوري سگهه به آهي ته داخلي حسناڪي به سندس پيغام چٽو ۽ ڏاهپ تي مبني آهي پنهنجي تجربن ۽ مشاهدن کي اهڙي ته سهڻي انداز ۾ پوئي اڳيان رکندو جو سڀ ويٺل ۽ پڙهندڙ داد ڏيڻ کان سواءِ رهي نه سگهندا.
هي سادو ۽ سٻاجهو ماڻهو آهي جنهن ڪري سندس دل شيشي جيان صاف ۽ شفاف آهي هن جو ذهن آدرشي آهي سچ چوڻ کان نه گهٻرائيندو آهي.
Title Cover of book ڪڏهن ورندين

غمن ساري ڇاڻي، جواني اسان جي

غمن ساري ڇاڻي، جواني اسان جي،
جوانيءَ نه ماڻي، جواني اسان جي.

ڪڏهن سرت سوڀيا جي ويجهو نه پهتي،
رهي ائين اياڻي، جواني اسان جي.

ڪمانن ۾ تاڻيا ويا تير هوندا،
جڏهن ڀي اڏاڻي،جواني اسان جي.

نه ٿي ڪنهن جي سسئي، نه ٿي ڪنهن جي ليلا،
نه ٿي ڪنهن جي راڻي،جواني اسان جي.

اهو ڏور “صابر” ويو ڏور ڏاڍو،
هئي جنهن ڀلاڻي، جواني اسان جي.