شاعري

ڪڏهن ورندين

صابر سيدپوري جي شاعري سندس جذبن جي عڪاس آهي. جنهن ۾ شعوري سگهه به آهي ته داخلي حسناڪي به سندس پيغام چٽو ۽ ڏاهپ تي مبني آهي پنهنجي تجربن ۽ مشاهدن کي اهڙي ته سهڻي انداز ۾ پوئي اڳيان رکندو جو سڀ ويٺل ۽ پڙهندڙ داد ڏيڻ کان سواءِ رهي نه سگهندا.
هي سادو ۽ سٻاجهو ماڻهو آهي جنهن ڪري سندس دل شيشي جيان صاف ۽ شفاف آهي هن جو ذهن آدرشي آهي سچ چوڻ کان نه گهٻرائيندو آهي.
Title Cover of book ڪڏهن ورندين

هڪڙو ڀي ارمان، دل جو پورو ڪونه ٿيو.

هڪڙو ڀي ارمان،
دل جو پورو ڪونه ٿيو.


پرزا پرزا ٿي ويو،
خوابن جو گلدان،
سک جا وڻ ئي ويو پٽي،
دردن جو طوفان،
ڪير وساريندو ڀلا،
عشق سندا احسان،
ڪنهن نه وڌا ڪٿ جهول ۾،
پيار پريت جا دان،
ڪنهن تي هر دم ٿو رهين،
“صابر” هئين مستان.

هڪڙو ڀي ارمان،
دل جو پورو ڪونه ٿيو.