سهاڻيون ڪي سارون سنڀاري رنم
ڳلن تي اکين کي سمهاري رنم.
اڄوڪي نه اهڙي هئي رات جو،
ڏيئن جي بدر پاڻ ٻاري رنم.
اهي ڀي ته کلندا رهياس مون مٿان،
جڏهن ڀي انهن جي سهاري رنم.
نه آئين ، نه ائين، پرين،
لڙي شام تائين نهاري رنم.
سڄي عمر دل جو ئي دل ۾ رنم،
مگر ٽهڪ “صابر” جيئاري رنم.