هي سنسار ۽ پيار سپنو اٿئي
هي وهوا سنڌي ڪار سپنو اٿئي.
هي اقرار، انڪار سپنو اٿئي،
اهي سهسين سينگار سپنو اٿئي،
سکن جون بسنتون به سپنو اٿئي،
۽ دردن جا انبار سپنو اٿئي.
سڳنڌن تي ميڙا به سپنو اٿئي،
اهو سڀ جو سڀ يار سپنو اٿئي.
نه ڪنهن جي صبح آ نه ئي شام ڪا،
هي پهرن جا سهڪار سپنو اٿئي.
تون “صابر” رڳو جنهن جا پيو گيت چئين،
اهو ڀي ته دلدار سپنو اٿئي.