اک اڃاري اٿم دلڏکاري اٿم
ڪونه ڪڏهين مگر هاج هاري اٿم.
سوجهرا ان مان ڪيئي ته ڦٽندا پيا،
ٻاٽ ۾ لاٽ اڄ جيڪا ٻاري اٿم.
عشق سان پيار آ، جڳ سان وهنوار آ،
عشق جي دم سان هر دم بهاري اٿم.
رت روئاريو اٿس، ماس ڳاريو اٿس،
زندگي اهڙي آ، پو به پياري اٿم.
يار، ياري جي عظمت کي لوئن پيا،
تنهنڪري پاڻ سان هاڻ ياري اٿم.
ان سيد پور کي “صابر” ڇڏڻ آ ڏکيو،
جنهن جي شفقت ۾ هي عمر گهاري اٿم.