تنهنجي هڪڙي مرڪ تان هيءَ روشني گهوري ڇڏيان
زندگي جي خوبصورت هر گهڙي گهوري ڇڏيان.
سانوڻي جي مند جون سڀ سانورايون دلربا،
۽ بهارن جي سموري تازگي گهوري ڇڏيان.
تنهنجي نيڻن جي نزاڪت ۽ سندرتا ڇا چوان،
دل چي ٿي هن جهان جي تازگي گهوري ڇڏيان.
هيل تائين جا ڪئي ٿم بندگي گهوري ڇڏيان،
سنڌ تنهنجي سونهن تان مان زندگي گهوري ڇڏيان.
هڪ گهڙي لاءِ به “صابر” جي ڏسين اڄ پيار مان،
عاشقي گهوري ڇڏيان مان شاعري گهوري ڇڏيان.